نقش مصادیق حقوقی و فقهی معاشرت به معروف درتحکیم خانواده از منظر قرآن کریم
تحکیم خانواده | خانواده (Family) | فقه و حقوق | قاعده لزوم معاشرت به معروف | قرآن (Quran)
فصلنامه پژوهشنامه معارف قرآنی، پاییز ۱۴۰۰، شماره ۴۶، ص.: ۸۱-۱۰۶.
۱۴۰۰ش.
یادداشت: عنوان انگلیسی: gsfffds gfffd sdffw sdgge sdffw asw aasw
یکی از تدابیر قرآن کریم برای پایداری خانواده، دستورمعاشرت به معروف است. معاشرت به معروف در خانواده دارای مفهوم و مصادیق وسیعی میباشد که در این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی به معاشرت به معروف بین همسران با رویکرد حقوقی و فقهی پرداخته می شود و به این سؤال اساسی پاسخ داده می شود که مصادیق فقهی و حقوقی معاشرت به معروف در روابط بین همسران چگونه در تحکیم خانواده تأثیرگذار است؟ مصادیق معاشرت به معروف در یک تقسیم بندی کلی به مصادیق مشترک بین همسران و مصادیق اختصاصی هریک از زوجین تقسیم میشوند. تأمین نیازهای جنسی یکدیگر، پرهیز از نشوز و شقاق و حل عاقلانه و عادلانه اختلافات از مصادیق حقوقی مشترک زوجین میباشند. مدیریت مرد ، پرداخت مهریه، پرداخت نفقه، تأمین مسکن، پرهیز از قذف و نسبت ناروا و عمل به معروف در مراحل طلاق از مصادیق حقوقی مختص به مرد می باشند و تمکین و رعایت عدّه پس از وفات و طلاق از مصادیق اختصاصی حقوقی زن میباشند که رعایت و انجام هریک از مصادیق یادشده در تحکیم خانواده تأثیرگذارند.
واژه های کلیدی: معاشرت به معروف، تحکیم خانواده، قرآن، حقوق.
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد