واکاوی چالش های ماهوی و شکلی مسئله استرداد مجرمین

توضیح

استرداد مجرمین اصطلاحا به معنای تحویل دادن یا بازگرداندن شخص متهم یا بزهکار از کشوری که جرم در آن رخ داده به کشور متقاضی است. نخستین بار، این بحث در دین اسلام و در قرآن کریم (آیه شریفه سی و دوم سوره مبارکه مائده) اشاره شده است. از نیمه دوم قرن نوزدهم، بحث استرداد مجرمین میان کشورها به ‌شکل عمل متقابل، رواج پیدا کرد و تا به امروز با وجود همین شرط تقابل است که این مسئله، معمول و قانونی باقی مانده است. در قوانین کیفری کشورها هرچند در خصوص برخی از صلاحیت‌های مکانی آن‌ها، تفاوت در شرط، جهت صالح بودن است اما در مورد استرداد، متقابل بودن عمل، شرطی معمول و معقول است. انجام صحیح مسئله استرداد از شروع به ارسال تقاضای استرداد از سوی دولت متقاضی تا پایان قضیه و پذیرش استرداد و مسترد کردن شخص موضوع استرداد شرایط و شیوه‌ای دارد که اقدام درست نسبت به آن می‌تواند بهتر و بیشتر آثار و نتایج مطلوب را حاصل کند. برخی از این شرایط مربوط به ماهیت مسئله استرداد هستند و برخی مرتبط با شیوه و طریق شکلی انجام آن می‌باشند که در این پژوهش، به دور از نگاه مروری، به نحو موردی، تنها به چالش‌های آن‌ها اشاره شده است. روش تحقیق این پژوهش، کتابخانه‌ای بوده و از منابع مرتبط با این موضوع، استفاده شده است.
واژه‌های کلیدی: ماهیت، آئین، استرداد مجرمین، امکان استرداد، تعدد دولت متقاضی.