پویایی و تحول در فقه سیاسی شیعه از منظر حقوق سیاسی
فصلنامه سیاست متعالیه، تابستان ۱۴۰۱، شماره ۳۷، ص.: ۱۲۳-۱۴۰.
۱۴۰۱ش.
یادداشت: عنوان انگلیسی: Dynamism and Transformation in Shi'ite Political Fiqh from the View of Political Law
هدف پژوهش حاضر بررسی و تبیین سیر تطور و پویایی سنّت فقهی شیعه از منظر حقوق سیاسی است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده با بهرهگیری از دیدگاه السدیر مکاینتایر در مورد مراحل تحول سنّتهای فکری، سه مرحله از تحول سنّت فقهی شیعه را در ارتباط با مسأله حقوق سیاسی مردم میتوان از یکدیگر تفکیک نمود: در فقه سلطانی، بیشتر نظریات بر ولایت مجتهدان یا اقتدار شاهان عادل تأکید داشته و حقوق سیاسی مردم چندان مورد توجه نبوده است. با بروز بحران در نظام سلطنت و وقوع جنبش مشروطهخواهی، پشتوانههای تئوریک آن نیز نیازمند بازسازی معرفتی بود و به همین جهت، فقه مشروطه به منظور برونرفت از این بحران معرفتی، در کنار اقتدار شاهان و ولایت شرعی مجتهدان، بر حقوق سیاسی مردم و مشارکت آنان در قدرت تأکید مینمود. سومین تحول در فقه سیاسی شیعه مربوط به نظریههای معاصر است که با نفی مشروعیت نظامهای سلطنتی، بر عنصر «مردم» و حقوق و آزادیهای سیاسی آنان تأکید دارد. بنابراین، نتایج تحقیق نشان میدهد که سنّت فقهی- سیاسی شیعه در مسأله حقوق سیاسی مردم، از اقتدارگرایی به مردمگرایی دچار تحول و دگرگونی شده است.
واژههای کلیدی: فقه شیعه، فقه سیاسی، حقوق سیاسی، فقه مشروطه، مردمسالاری.
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد