چالش ها و رویکردهای قانون مجازات اسلامی در مورد قتل فرزند دختر توسط پدر
فصلنامه علوم انسانی و اسلامی در هزاره سوم، بهار ۱۴۰۰، شماره ۱، ص.: ۶۲۶-۶۳۵.
۱۴۰۰ش.
جرم فرزندکشی، بالاخص فرزند دختر، یکی از جرایمی است که گاه در مواردی نه چندان معمول والدین به آن مرتکب می شوند که علل مختلفی همچون سوءرفتار منجر به قتل، کودک ناخواسته، عدم سلامت روان والدین، تابوهای فرهنگی مثل شرافت خانواده و غیره دارد. با توجه به اهمیت این موضوع در جامعه و امنیت آن- بالاخص طی سال های اخیر- در این مقاله چالش ها و رویکردهای قانون مجازات اسلامی در مورد قتل فرزند دختر توسط پدر مورد مطالعه قرار گرفت. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و از شیوه کتابخانه ای جهت گردآوری اطلاعات استفاده شد. مطابق یافته های تحقیق، طبق ماده 612 قانون مجازات اسلامی، اگر پدری فرزند دختر خود را بکشد قصاص نمیشود، اما به حبس تعزیری و پرداخت دیه در حق ورثه مقتول محکوم میشود. البته انتقاد به این مفاد قانونی، همانند آنچه که در مواد 301 و 612 قانون مجازات اسلامی دیده می شود، باعث شد تا قانونگذار به منظور تعيين مجازات متناسب برای پدر و اجداد پدری مرتكب قتل فرزند، لایحه اصلاح ماده 612 قانون مجازات اسلامی را در آبان ماه 1399 به هیئت دولت ارائه نماید که البته حداکثر مجازات، ایجاد محدودیت در سرپرستی اطفال دیگر و عدم شمول ارفاق می باشد. البته در این میان می توان به لایحه صیانت، کرامت و تأمین امنیت بانوان در برابر خشونت نیز اشاره کرد؛ اما به نظر می رسد این مجازات ها جنبه بازدارندگی شدیدی ندارند. مهمترین چالش های موجود در این رابطه نیز شامل: عدم بازدارندگی قوانین موجود، کمبود پژوهش های انجام شده و عدم تحلیل جرم شناختی این قبیل جرایم، تمایز جنسیتی در جامعه، خانواده، آموزش و مسائل فرهنگی می باشد.
واژه های کلیدی : فرزندکشی، قتل فرزند دختر، خشونت های خانگی، قتل های ناموسی.
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد