این مقاله با هدف بررسی یکی از مفروضات امتناعی برای رد یا تردید نسبت به نظامی حزبی پردازش شده است. نظام حزبی در ایران با مشکلات و موانع نظری- فعلی بسیاری مواجه است که بررسی یکایک و همچنین نحوه ارتباط آنها با یکدیگر نیازمند مطالعات گسترده ای است. مقاله حاضر تنها به پژوهش در مورد مفروض معمول استنباط شده از آیات قرآن در نفی حزب، محدود شده است. مقاله با نشان دادن این که اساسا حزب در قرآن بطور عموم در وجه دینی آن استفاده شده و با وام گیری از فرمول فقهی منطقه الفراغ این نتیجه را بدست می دهد که حزب به عنوان یک «روش» در سازماندهی سیاسی- اجتماعی، اقتصادی مسلمانان یک روش منطقه الفراغی است
واژههای کلیدی: حزب، قرآن