کاربست قاعده فقهی و حقوقی لاضرر و لاضرار در راستای امنیت ملی، حقوق شهروندی و توسعه گردشگری

توضیح

امنیت ملی، حقوق شهروندی و توسعه گردشگری از جمله بنیان­های اساسی حیات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی جوامع بشری در قرن بیست و یکم به شما می­روند که البته دارای دو دسته ملزومات نرم­افزاری و سخت­افزاری هستند. حقوق عموماً و فقه به ویژه در کشورمان از ملزومات نرم‌افزاری امنیت ملی، حقوق شهروندی و گردشگری به شمار می­روند. یکی از قواعدی که دارای پتانسیل مناسبی برای ارتقای امنیت ملی، حقوق شهروندی و گردشگری در کشورمان است قاعده فقهی و حقوقی لاضرر و لاضرار است. سؤال اصلی مقاله حاضر این است که قاعده فقهی و حقوقی لاضرر و لاضرار چگونه می‌تواند در راستای امنیت ملی، حقوق شهروندی و توسعه گردشگری نقش‌آفرینی نماید؟ فرضیه‌ای را که برای پاسخ‌گویی به این پرسش در صدد آزمون آن هستیم این است که به نظر می‌رسد تأمین امنیت ملی و حقوق شهروندی و نیز توسعه گردشگری نیازمند به وجود آمدن احساسی همگانی و درونی از امنیت هم در داخل و هم در خارج است و این هدف تنها از طریق ابزارهای مادی و عینی امنیتی تأمین نمی‌شود و قاعده لاضرر و لاضرار می‌تواند با برنامه‌ریزی در سطح خرد و کلان به این هدف یاری رساند. نتایج این مقاله نیز نشان می‌دهد که کاربست قاعده فقهی حقوق لاضرر و لاضرار در حوزه متغیرهای مذکور می‌تواند هزینه‌های برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری را کاهش و ضمن کاستن از مشکلات اجرایی به ارتقای امنیت ملی، حقوق شهروندی و توسعه گردشگری یاری رساند. با توجه به این مقدمه در این مقاله تلاش خواهد شد با استفاده از منابع کتابخانه‌ای به تحلیل و تبیین نتایج کاربست قاعده فقهی و حقوقی لاضرر و لاضرار در حوزه‌های امنیت ملی، حقوق شهروندی و توسعه گردشگری پرداخته شود.
واژه‌های کلیدی: امنیت ملی، حقوق شهروندی، توسعه گردشگری، قاعده لاضرر و لاضرار