کرایونیک رضایت برای ادامه حیات یا خودکشی

توضیح

با پیشرفت علم و تکنولوژی، چالش‌های جدیدی وارد فضای حقوق می‌شود. یکی از پیشرفت‌های مزبور، فناوری کرایونیک می‌باشد که یک نوع محافظت از انسان محسوب می‌شود. در فرآیند کرایونیک، بدن انسان در دمای بسیار پایین (منفی 196 درجه) به حالت انجماد درمی‌آید تا از این طریق امکان جلوگیری از فساد سلول‌های زنده فراهم شود. در واقع با این فرآیند می‌توان بدن انسان را تا زمانی که راه‌کار درمانی برای مشکلات و بیماری‌های خاص پیدا شود، حفظ نمود و دوباره حیات را به افراد منجمد شده بازگرداند. پژوهش حاضر که با روش توصیفی _تحلیلی گردآوری شده است، تلاش می‌کند تا با تبیین فرآیند انجماد انسان، تعریف مرگ و خودکشی به مقایسه آنها بپردازد. یافته‌ها بیانگر آن است که دو دیدگاه در این خصوص وجود دارد: برخی فقها قائل به عدم جواز فرآیند کرایونیک هستند. زیرا این فرآیند و رضایت به آن را در واقع مصداقی از خودکشی یا قتل نفس قلمداد و در راستای حکم خود به آیات و روایاتی که خودکشی یا قتل نفس را ممنوع اعلام کرده است، استناد می‌کنند. در مقابل، دسته‌ای دیگر از فقها با استناد به آیات و روایات مختلف از جمله «من أحیاء الناس»، حکم به جواز فرآیند کرایونیک صادر نموده‌اند. با بررسی ادله و توجه به مفاهیم مرگ، مراحل حیات انسان از جهت پزشکی و خودکشی، آشکار می‌شود که کرایونیک نه تنها مصداق خودکشی نیست بلکه روزنه‌ای به سوی حیات است و در نتیجه به نظر می‌رسد که فرآیند مزبور در ارتباط با بیمار لاعلاج یک راه‌کار منطقی و موجه محسوب می‌شود.
واژه‌های کلیدی: کرایونیک، انجماد انسان، خودکشی، قتل نفس، بیمار لاعلاج.