گستره احتکار از نظر فقهای امامیه

توضیح

یکی از روش‌های کسب درآمد که امروزه رواج بسیاری دارد و اسلام آن را منع نموده احتکار است. احتکار در لغت عبارت از حبس و نگهداری طعام به امید و انتظار گرانی نرخ است. اما در اصطلاح فقها این معنا گاهی تعمیم و گاهی ضیق داده می‌شود. با توجه به اینکه احتکار موضوع حکم شرعی است و مشهور فقها فی الجمله حکم به حرمت آن داده‌اند ضروری است که نظرات فقهای امامیه در خصوص موارد احتکار بررسی شود. پس از فحص، پنج قول در خصوص موضوع احتکار یافت می‌شود. مشهور امامیه موارد احتکار را پنج طعام: گندم، جو، خرما، کشمش و روغن می‌دانند که در روایات به آن اشاره شده و فقها بر آن اتفاق دارند. قول دوم و سوم در خصوص الحاق روغن زیتون و نمک به این موارد است. گروه چهارم هم از تعلیل روایت استفاده کرده‌اند و همه مواد غذایی را جزء موارد احتکار می‌دانند. گروه پنجم که اکثر مراجع معاصر هستند احتکار را به همه نیازهای عمومی جامعه تعمیم داده‌اند.
واژه‌های کلیدی:‌ احتکار، مصادیق احتکار، موضوع احتکار، گستره احتکار، موارد احتکار.