بازخوانش اعتبار و تضمین شرط عدم ازدواج مجدد در فقه و حقوق و روان شناسی
فصلنامه فقه و حقوق خانواده، پاییز و زمستان ۱۴۰۳، شماره ۸۱، ص.: ۲۶۹-۲۹۳.
۱۴۰۳ش.
یادداشت: عنوان انگلیسی: Rereading the Validity and Guarantee of the Condition of non-Remarriage in urisprudence Law and Psychology
ازدواج مجدد درنظام فقهی وحقوقی ایران با حصول شرایطی تأیید شده است؛ اما پذیرش آن در نظام روانشناسی جامعة بانوان ایرانی با تردیدها و مسائلی روبهرو است و عدم حل مسائل یاد شده تبعات فردی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ایجادکرده است. این امر زوجه را ترغیب کرده است تا به شرط عدمازدواجمجدد در سند نکاح تمسک جوید. باوجوداین به اعتبارشرط مزبور خدشه وارد شده است ودرخصوص ضمانتاجرای تخلف ازشرط نیزاختلاف نظر وجود دارد. نگارنده معتقد است شرط مزبور با اجتماع شرایطی صحیح است و ابعاد روانشناسی و اصل انصاف مبرهن میسازد به همانترتیبی که زوج حق ازدواج مجدددارد، زوجه نیز صلاحیت دارد تا باتوسل به شرط مزبور درقالبی صحیح، ازدواج مجدد زوج را محدود سازد. ریشةاصلی اختلافات به فقدان روششناسی صحیح و عدمضمانتاجرای تخلف از شرط ترک فعل حقوقی در قوانین کشور برمیگردد. آنچه اهمیت داردتبیین ضمانتاجرایی مطلوب باروشی مناسب است بهنحوی که حقوق همةاطراف حفظ شود. طبق یافتههای پژوهش حاضر به نظرمیرسد باتوجه به ابعاد متعدد عقدنکاح، روششناسی میانرشتهای مرجح، و از نظر حقوقی درصورت تخلف زوج از شرط، عقد دوم نسبت به زوجةاول، غیرنافذ و غیرقابلاستناد، و اصلاح قوانین موجود ضروری است.
واژههای کلیدی: ازدواج مجدد، حقوق خانواده، روانشناسی خانواده، شرط عدم ازدواج مجدد ، ضمانتاجرای ازدواج مجدد.
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد