کودک همسری از منظر فقه و حقوق و راهکارهای پیشگیری از آن از منظر حقوق کیفری

توضیح

یادداشت: عنوان انگلیسی: Child Marriage from the Point of View of Jurisprudence and Law and its Prevention Strategies from the Criminal Law Point of View
کودک‌همسری از موضوعات مهم مرتبط با حقوق کودکان است که محل بحث و اختلاف‌نظر جدی است. در مقاله حاضر تلاش شده به بررسی این موضوع مهم پرداخته شود که رویکرد فقه درخصوص کودک‌همسری چیست و سازوکارهای پیشگیری از آن از منظر حقوق کیفری کدام است؟ مقاله حاضر توصیفی ـ تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانه‌ای به بررسی سؤال مورد اشاره پرداخته‌ شده است. یافته‌های مقاله بیانگر این امر است که در فقه، ازدواج کودکان با اجازه ولی و با توجه به مصلحت کودک و نبود مفسده پذیرفته‌ شده است. در نظام حقوقی ایران نیز با اجازه ولی امکان ازدواج دختران وجود دارد، هرچند سن قانونی ازدواج برای دختران ۱۳ سال و برای پسران ۱۵ سال تعیین‌ شده است. مهم‌ترین سازوکار پیشگیری از کودک‌همسری، پیشگیری اجتماعی شامل آموزش و ارتقای فرهنگی و آگاهی والدین است که باتوجه به‌ شرط مصلحت و عدم مفسده، کاملاً امکان‌پذیر است. رشد آگهی والدین می‌تواند شرایط ذهنی در آن‌ها ایجاد نماید که نسبت به مفهوم مصلحت کودکان رویکرد به‌روز و گسترده‌تری داشته و باتوجه به شرایط مختلف اجتماعی و فرهنگی حاضر به پذیرش ازدواج کودکان خود نشوند، زیرا توجه به این واقعیت که رسیدن به آستانه فیزیکی و بیولوژی (بلوغ و شروع عادت ماهیانه) به‌معنای صلاحت فرد برای ازدواج نیست و کودکان توانایی تحلیل و ارزیابی یک ازدواج را نداشته و تبعات منفی متعددی را به‌دنبال دارد، می‌تواند در دیدگاه والدین درخصوص کودک‌همسری تأثیرگذار باشد.
واژه های کلیدی: کودک‌همسری، پیشگیری، مصلحت، مفسده، حقوق کیفری.