عنوان
بیع زمانی (بررسی فقهی، حقوقی قرار داد Time sharing) (فایل منبع موجود نیست)
نویسنده
پدیدآورسازمانی
معاونت آموزش قوه‌ی قضاییه دفتر آموزش روحانیون و تدوین متون فقهی
محل نشر
تهران
ناشر
تاریخ نشر
۱۳۸۸
مشخصات ظاهری
ز، ۱۲۶ ص.
شابک
9789649813455
زبان
فارسی
توضیح
فروست: سلسله پژوهش‌های فقهی- حقوقی؛ ۴.
یادداشت: کتابنامه: ص. [ ۱۱۳ ] - ۱۲۶.
شناسه افزوده: ایران. قوه قضائیه. دفتر آموزش روحانیون و تدوین متون فقهی
معرفی مختصر کتاب
اندیشه‌وران دانش حقوق در مغرب‌زمین عنوان حقوقی جدیدی با نام «بیع زمانی» به وجود آوردند که در حقوق اسلامی از آنان با عنوان «عقد اجاره» یا «مهایات» نام برده می‌شود. در عقد اجاره، مالکیت «عین» متعلق به موجر است و مستاجر مالک منافع عین در مدت مشخصی خواهد بود. در مهایات زمانی، مالکان مال مشاعی برای استفاده از مال مشترک، منافع آن را به گونة زمانی میان خویش تقسیم می‌نمایند و منافع تمامی مال در مدت معینی متعلق به یکی از مالکان خواهد بود. در حالی که در قرارداد بیع زمانی در هر برهه‌ای از زمان، مال تنها دارای یک مالک است که حق استفاده از منافع آن را دارد. نگارنده در این کتاب، نخست امکان و وقوع مالکیت موقت در فقه و حقوق و دلایل نفی و اثبات آن را بررسی کرده تا جایگاه بیع زمانی به عنوان یکی از مصادیق مالکیت موقت، در فقه و حقوق تبیین گردد؛ سپس قالب‌ها و قراردادهایی را بررسی می‌کند که احتمال شایستگی تحقق مالکیت موقت را به گونه‌ای که در بیع زمانی وجود دارد، دارا می‌باشند و این دو مبحث، محتوای اصلی رسالة حاضر را تشکیل می‌دهند.