تجسس از دیدگاه فقه و حقوق اسلامی

توضیح

‏یادداشت: ‏‫کتابنامه: ص. ۱۱۳-۱۱۸.
‏موضوع: ‏‫جاسوسی (فقه)‬‎‬
‏موضوع: ‫Espionage (Islamic law)‎‬‎‬
‏موضوع: ‫جاسوسی (اسلام)‬
موضوع: Espionage -- Religious aspects -- Islam
‏موضوع: ‫تجسس در اسلام
موضوع: *Surveillance in Islam
موضوع: جاسوسی -- قوانین و مقررات -- ایران
م‏وضوع: Espionage -- Law and legislation -- Iran
رده بندی کنگره: ‏‫‬‮‭BP۱۹۸/۶
مختصر درباره کتاب:
تجسس، در لغت به معنای دست زدن، با دست لمس کردن، با دست معاینه کردن، بررسی کردن، جستجو کردن، کسب خبر و خبر جوی به کار رفته و مجازاً، به معنای نگاه کردن از سر کنجکاوی برای شناسایی دیگران است. این واژه به معنای خبر جستن است. تجسس بیشتر در کشف امور پنهانی استعمال می‌شود که انسان‌ها راضی به کشف آن‌ها نمی‌باشند؛ بنابراین، تجسس عنوانی است که بر تحقیق و تفحص و کنجکاوی در امور مخفی و پنهان افراد اطلاق می‌شود نه مشاهده امور ظاهر و آشکار افراد که بر کسی مخفی نیست. جاسوسی، در اصطلاح عبارت است از تجسس و گردآوری اطلاعات و اسناد مخفی و طبقه بندی شده درباره امور نظامی‌گری اطلاعات از اوضاع و احوال سیاسیون اقتصادی مملکت، به قصدِ دادن آن‌ها به دولت خارجی، در مقابل پول یا هر نوع پاداش با اجرت یابی اجرت باشد.