عنوان
مصلحت در فقه شیعه و سنی
نویسنده
محل نشر
قم
تاریخ نشر
۱۳۸۴
مشخصات ظاهری
۴۰۰ ص.
شابک
9644110706
زبان
فارسی
توضیح
فروست: م‍رک‍ز ان‍ت‍ش‍ارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)؛ ۲۴۱فقه؛ ۵
یادداشت: ک‍ت‍اب‍ن‍ام‍ه: ص. [۳۸۳]- ۳۹۹؛ ه‍م‍چ‍ن‍ی‍ن به ص‍ورت زی‍رن‍وی‍س.
موضوع: مصالح عمومی (فقه).
موضوع: تساهل دینی (فقه).
موضوع: فقه تطبیقی.
شناسه افزوده: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ق‍دس س‍ره). ان‍ت‍ش‍ارات
رده بندی کنگره: BP۱۶۱/۷
معرفی مختصر کتاب
این کتاب به طرح و تبیین مصلحت در فقه اهل سنت و طرح و تبیین آن در فقه شیعه (شیعه امامیه اثناعشریه) و سپس مقایسه و بیان امتیاز مصلحت در فقه فریقین اختصاص دارد. گفتنی است در اینجا مقصود از مصلحت: "خیر و فایده یا دفع مفسده‌ای است که خوب است انسان به آن برسد؛ بنابراین، مصلحت اعم از "تحصیل فایده" و "دفع مفسده" است". بر این اساس، نخست کلیاتی در این زمینه مطرح گردیده است که عبارت‌اند از: بررسی مصلحت در لغت، مصلحت در عرف متکلمان و فقیهان، تبیین واژه‌های همسو با مصلحت، تبیین واژه‌های فقه و شریعت، تقسیمات مصالح، و تزاحم مصالح. سپس مصلحت از دیدگاه اهل سنت مطرح گردیده و قالب‌هایی که اهل سنت، تحت آن‌ها را از مصلحت سخن رانده‌اند (شامل استصلاح، استحسان، سد ذرایع، و قیاس) بررسی می‌شود. در ادامه مصلحت از دیدگاه شیعه تحت این عناوین مطرح گردیده است: مصلحت در سیره‌ی معصومین (ع)، جایگاه مصلحت در فقه شیعه، و نقش مصلحت در صدور احکام حکومی. در پایان نیز، تفاوت مصلحت در فقه شیعه و اهل سنت بازگو شده است.