توضیح

این پژوهش با عنوان «آثار أجل در عقدهای مضاربه و بیع سلف» با تکیه بر آرای فقها و حقوقدانان مورد توجه و بررسی قرار گرفته است. در کتب فقهی و حقوقی بخش گسترده ای از مباحث را عقود تشکیل می دهند که در این پایان نامه دو عقد مضاربه و بیع سلف که از عقود رایج و سنتی در فقه و حقوق اسلامی هستند مورد بررسی قرار گرفته اند و آثار أجل در این دو عقد مورد پژوهش قرار گرفته است. مدت (أجل) نیز از موضوعاتی است که از نظر قانون گزار هم بسیار حائز اهمیت است و هم آثاری را به دنبال دارد که طرفین قرارداد را در آن دخالت موثر و مستقیم دارند. عقد مضاربه به عقدی جایز است و شرط أجل در آن، لازم نیست تنها اثری که از نظر فقها و حقوقدانان در مورد شرط أجل در عقد مضاربه می توان بیان کرد این است که پس از انقضای أجل و مدتی که تعیین شده، عامل نمی تواند در مال مالک تصرف کند و اجازه بعدی عامل منوط به اجازه جدید مالک است. عقد بیع سلف نیز عقدی لازم است و ذکر مدت در آن از ارکان این عقد است به نحوی که ذکر نکردن آن ارکان این عقد را به هم می ریزد. در این عقد، شرط أجل باید مضبوط و معین باشد و در صورت عدم تعیین آن باعث بطلان این عقدی گردد. لذا می توان گفت: عقد بیع سلف از قراردادهای مدت دار و موجل است به طوری که در این عقد اگر مدت تعیین شده نامعلوم یا در مدت، احتمال زیاده و نقصان باشد، باطل است.
واژه‌های کلیدی: اجل، عقد، عقد مضاربه، قراض، عقد بیع سلف، مدت