آدم‌ ربایی در حقوق ایران

توضیح

جرم آدم ربایی آزادی تن انسان را مورد تعرض قرار می دهد .عنصر قانونی این جرم در قانون ایران مواد 621 و 631 از قانون مجازات اسلامی می باشد که ماده 631 ق. م .ا به ربودن اطفال تازه متولد شده اختصاص دارد و حکم ربودن سایر اشخاص در انتقال یک یا چند شخص از » ماده 621 ق .م .ا آمده است .آدم ربایی عبارت است از مکانی به مکان دیگر بر خلاف اراده آنان و یا اولیاء و سرپرستان آنها که ممکن است از عناصر جرم آدم ربایی با اخفاء انسان و .« راه حیله یا فریفتن یا زور انجام گیرد که در ابتدای ماده 621 « شخص دیگری » گروگانگیری و نیز توقیف متفاوت است و ق. م. ا آمده به عنوان مباشر جرم قابل مجازات می باشد قانون تشدید مجازات 1353/12/27 کاملاً منسوخ نگردیده است. از جمله مواد ربایندگان اشخاص مصوب 2، 6،4 از قانون مذکور که راجع به ایراد صدمه روانی نسبت به مجنی علیه و ناپدید، شدن مجنی علیه در اثر آدم ربایی می باشد همچنان به قوت خو باقی است و منسوخ نگردیده است.و عنصر مادی جرم آدم‌ربایی فعل مثبت می باشد و ترک فعل نمی تواند عنصر مادی این جرم باشد چرا که عمل ربایش صرفاً با فعل مثبت امکان پذیر می باشد. وعنصر معنوی جرم آدم ربایی سوءنیت عام یعنی خواست انجام عمل مجرمانه و سوءنیت خاص یعنی سلب ازادی تن انسان زنده می باشد.