عنوان
اجرای علنی مجازات ها در فقه و حقوق کیفری افغانستان، چالش ها - موانع
نویسنده
استادراهنما
عبدالرضا اصغری
استادمشاور
محمدرضا کمیلی
محل نشر
مشهد
تاریخ نشر
۱۳۹۹
مقطع تحصیلی
کارشناسی ارشد
مشخصات ظاهری
۲۶۰ص.
زبان
فارسی
توضیح
چکیده
هدف از پژوهش حاضر دستیابی به کیفیت اجرای علنی مجازاتها در فقه و حقوق کیفری افغانستان و تبیین چالشها و موانع آن میباشد. علنی بودن مجازات به مفهوم آشکار و هویدا نمودن مجازات مجرم بوده و طبعاً دارای آثار و پیامدهایی است و در شرایط و اوضاع مختلف اجتماعی با چالشها و موانعی روبهرو میگردد. مجازاتها که همواره با تحقیر و رسواکنندگی مجرم همراه است، در واقع ضمانت اجرای تحقق عدالت و حفظ امنیت در جامعه است. این رسوایی و تحقیر بهخصوص در اجرای علنی مجازات نتیجهی واکنش جامعه در قبال ارتکاب جرم و از لازمهی مجازات و جزای ناقضان هنجارهای اجتماعی است. کرامت انسانی افراد مادامکه ملزم به آن باشند و مرتکب جرم نشوند مخدوش نمیگردد. در حقیقت، آنچه کرامت انسانی را خدشهدار میکند، وقوع جرم است، نه اجرای علنی مجازات. از نگاه جرمشناسی و جامعهشناسی اجرای علنی مجازات دارای آثار مثبت و پیامدهای فراوانی است و اجرای غیرعلنی مجازات تنها نظریهی برگزیده نمیباشد. اسلام نیز با اجرای علنی مجازات موافق است چه اینکه طبق قرآن و سنت نبوی، در برخی از حدود قابل اثبات است. بررسی پیشینهی مجازاتها و اجرای علنی آنها، از دوره انتقامجویی تا عصر حاضر، نیز نشان میدهد اینگونه مجازاتها اختصاصی به زمان و مکان خاصی نداشته است و در ادوار تاریخی، حتی مجازاتها در ملأعام هم اجرا گردیده است. لکن براثر موانع و چالشهای فراروی مجازات در ملأعام و اجرای علنی مجازات، تحولاتی در نظام کیفری مکاتب حقوقی از گذشته تاکنون رونما گردید که موجبات تأسیس مدلها یا الگوهای متعددی مانند جایگزینی مجازاتها، رهایی مشروط، تعلیق تنفیذ مجازات و سایر بدیلهای حبس و حجز، بهخصوص در جرائم کماهمیت و جرائم نوجوانان را فراهم نمودهاند که گاه بیش از یک قرن، راهبرد حاکم بر سیاستهای اصلاح و تربیت افراد جامعه بودهاند. این تغییر تدریجی در سیاست جنایی کشورها، از اجرای مجازات در ملأعام به مجازات علنی محدود و سیاست اصلاحی و درمانی و جایگزین نمودن تدابیر تأمینی و تربیتی با مجازاتهای خشن، نتیجه کاربست اندیشه و بررسی نتایج حاصله از آن و فهم دقیقتر از خصوصیات و اهداف مجازات بوده است. در حقوق کیفری افغانستان نیز، اجتناب قانونگذار از اجرای علنی مجازات، حذف مجازاتهای حدی، قصاص، شلاق، رجم و سنگسار از سیاهه قوانین افغانستان و رویکردی حداقلی به اجرای مجازات اعدام، به منظور حفظ مصالح حقوق بشری و به دلیل پرهیز از حواشی رسانهای و معضلات بینالمللی بوده است.