عنوان
احکام خوردنیها و آشامیدنی های وارداتی از کشورهای غیر مسلمان و استفاده از آنها (پژوهشی فقهی و تطبیقی میان مذهب اهل بیت و مذهب حنفی) (فایل منبع موجود نیست)
نویسنده
استادراهنما
حمید البغدادی
محل نشر
قم
تاریخ نشر
1400
مقطع تحصیلی
کارشناسی ارشد
زبان
فارسی
توضیح
مسئله ی خوردنی ها و آشامیدنی ها از مسئله های مهم و ضروری که مبتلا به بیشتر مردم می باشد و تاثیر زیادی بر سلامت آنان دارد بر همین اساس مشرع اسلامی ضوابطی که باید در این امر رعایت شود را بیان کرده تا انسان هم بیماریها و سوء تغذیه را از خود دور کرده و هم آنچه را برای بدنی سالم نیاز داردبدست آورد و نیز از سلامت روحی و قلبی و روانی در برابر آفتها که از عدم رعایت این ضوابط بهداشتی شرعی حاصل میشود،مصون بماند . از این رو مشرع اسلامی ضوابطی برای خوردنیها و انواع آن و آشامیدنی و انواع آن مشخص کرده من جمله: اول:غذاهای حیوانی از انواع گوشتها و مشتقات آنها که شارع مقدس اهمیت ویژه ای را برای آنها قائل است از جمله اینکه از گوشت گاو یا گوسفند یا شتر و آنچه که سُم یا شیردان داشته باشد. از اینرو هر حیوان درنده (دندان نیش دار) و جهش یافته و سگ و خوک و مانند آن و شرط حلال بودن آن سه حیوان تذکیه ی آنها که با ذبح حیوان یا نحر شتر یا صید آن توسط حیوانی آموزش یافته ، مجاز دانسته. تذکیه شروط فراوانی دارد از جمله ذبح کننده طبق مبنای هر دو مذهب مسلمان باشد یا نزد حنفی ها اهل کتاب باشد و آلت ذبح نزد هر دو مذهب از آهن باشد و حنفی ها غیر آن را جایز شمرده اند و بسم الله گفتن نزد هر دو مذهب است اما مشتقات حیوانات حلال گوشت مانند شیر و کره و سر شیر و غیره حلال است مادامیکه نجاستی با آن برخورد نکند دوم:همه ی غذاهای خشک ما دامیکه ضرری برای بدن نداشته باشد حلال است،همانطور در غذاهای جامد ما دامیکه بخشهایی از بدن حیوانی نداشته باشد اما اگر بخشهایی از بدن حیوانی داشته باشد میبایست آن جانور حلال گوشتی باشد که بصورت شرعی تذکیه شده باشد. سوم :قاعده در جانواران آبزی در فقه امامی آن است که فلس داشته باشد در حالیکه حنفی ها این قاعده را ندارند از این رو دیگر جانداران را حلال میدانند مگر اینکه تحت عنوان دیگری همچون خبائث قرار گیرد یا دلیل خاصی بر حرمت آن دلالت کند. چهارم:آشامیدنی های با منشا حیوانی با نباتی حلال است به علت قاعده ز حل مگر آنکه دلیلی بر حرمت آن دلالت کند ،که آشامیدنی های حرام عبرت است از : 1-مست کننده های مایع مانند شراب به علت دلالت دلیل شرعی بر آن البته در مشخص کردن بعضی از مصادیق اختلافی وجود دارد مانند نبیذ و فقاع.... 2-شراب انگور در صورتیکه بجوشد و دو سوم آن نرود آشامیدنش حرام است البته در جوشش ذاتی آن که به نشیش تعبیر میکنند تردید وجود دارد لیکن شراب کشمش و خرما و مانند آن حلال است هر چند بجوشد و دو سوم آن نرود مگر آنکه خود بجوشد و مست کننده شود در این صورت آشامیدن آن حرام میشود و راهی ندارد جز اینکه به سرکه تبدیل شود 3-مصرف همه ی مواد مخدر چه طبیعی و چه صنعتی مجاز است مگر آنکه به سطحی برسد که مصرف آن ضرر بزرگی داشته باشد البته حنفی ها بعلت آنکه باعث سستی میشود آن را حرام کرده اند 4-قهوه و چای و تتون با آنکه برخی ادله ی مختلفی بر حرمتش اقامه کرده اند لیکن هیچکدام دلیلی بر حرمت آنها شمرده نمیشوند از اینجهت حلال است مگر آنکه ضرر بزرگی وارد سازند.
واژه های کلیدی: خوراکی، نوشیدنی ها، وارداتی، اسلام، حکم.