احکام و آثار شبیه‌سازی انسان (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

مرور تاریخ نشان می‌دهد بیان نظریات، معرفی اختراعات و تولید دانش جدید در زمینه یک پدیده غیرعادی و غیرمحتمل، همواره آشوب و آشفتگی در بین دانشمندان و فقها و مذاهب مختلف به دنبال داشته است. در مورد مسأله شبیه‌سازی انسانی نیز چنین رویدادی دور از انتظار نبود. فناوری شبیه‌سازی انسانی از طریق دانش موجود، نگرانی‌ها و دغدغه‌های روزافزونی را در بین دانشمندان و اندیشمندان دین، اخلاق و حقوق به وجود آورده است که احکام آن به بررسی و مداقه نیاز دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی آثار و احکام شبیه‌سازی از دیدگاه‌های مختلف است، زیرا این پدیده از مسائل ناپیدای فقه و حقوق است که احکام و آثار آن به بررسی‌های بیشتری نیاز دارد. از احکام حقوقی انسان شبیه‌سازی‌شده در متون مورد بررسی می‌توان به نسب، ارث، اهلیت، وصیت، حضانت و نفقه اشاره کرد. بر اساس یافته‌های پژوهش در زمینه احکام و آثار حقوقی شبیه‌سازی باید گفت که انسان‌های ناشی از شبیه‌سازی از منظر احکام حقوقی هیچ تفاوتی با سایر اشخاص ندارند و مهم‌ترین اثر حقوقی شبیه‌سازی انسان، مسأله تحقق نسب شبیه است. بدین لحاظ که نسب، حقیقت شرعیه نیست، بلکه یک مفهوم عرفیه است؛ نسب شبیه در صور مختلف شبیه‌سازی مولد محقق بوده و شبیه به پدر و مادر طبیعی خود ملحق و منتسب است و عرف هر کسی را که مادر یا پدر شبیه بداند، شبیه به آن فرد منتسب و ملحق خواهد شد.
واژه‌های کلیدی: شبیه سازی، آثار و احکام حقوقی، نسب، ارث، حضانت، نفقه، اهلیت، وصیت