ارتباط بین شخصیت و جرم از دیدگاه فقه، حقوق و روانشناسی

توضیح

جرم یکی از موضوعاتی است که با حیات جوامع بشری عجین گردیده است چرا که بقای هر اجتماعی مستلزم رعایت هنجارها و اصول تعریف شده در آن اجتماع می باشد. با ارتکاب جرایم سوالی که ذهن هر فردی را مشغول می سازد این است که انسانهای بزهکار دارای چه شخصیت ها و ویژگی هایی می باشند نگارنده جهت پاسخ به سوال مطروحه با رجوع به منابع فقهی، حقوقی وروانشناسی به این نتیجه دست یافته است که برخی بزهکاران با داشتن شخصیت های خاص مستعد ارتکاب جرم می باشند. با پیشرفت علوم برخی از دانشمندان علل وقوع چنین ناهنجاری ها را نقص شخصیتی موجود را افراد قلمداد کرده و معتقدند چنین افرادی از قابلیت ارتکاب جرم بالایی برخوردارند. حقوقدانان معتقدند که افراد با داشتن تیپ های شخصیتی مختلف تحت تاثیر عامل های اختلاف در شخصیت مرتکب جرایم مختلف می شوند. همچنین از منظر روانشناسان با تشخیص اینکه بعضی افراد دارای اختلالات روانی و شخصیتی بوده اند که این اختلالات در نتیجه عدم تعادل روانی و فکری شخص است افراد را به سوی ارتکاب جرم سوق می دهد.در نظر فقها هم افراد با داشتن شخصیت و ویژگی های نامتناسب و ناموزون وتحت تاثیر آن دست به ارتکاب جرایم می زنند. به همین جهت به منظور پیشگیری از وقوع جرم و توجه شخصیت مجرم و درمان و جامعه پذیر نمودن وی راهکارهای جدیدی را مطرح نمودند. از این میان شخصیت های ضد اجتماعی از آنجا که مستقیماً به ارزش های اجتماعی ضرر وارد می نماید از مدت ها پیش مورد توجه بوده است. در این تحقیق به طور کلی روند شکل گیری روان و شخصیت افراد و دیدگاه های موجود در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است و همچنین چگونگی تاثیر شخصیت بر فرد مرتکب و ارتباط آن با جرم و نقشی که بر هنجارها و نظم اجتماعی دارد و تشریح دیدگاه های که در مورد بهسازی و کنترل این افراد در جهت هماهنگی هر چه بیشتر با اجتماع اتخاذ گردیده می‌پردازیم.
واژه های کلیدی: جرم، شخصیت، فقهی، حقوقی، روانشناسی.