انشای عقد در قراردادهای الکترونیکی

توضیح

محیط الکترونیکی اینترنت یکی از مدرنترین وسیله انعقاد قراردادها و ایفای تعهدات ناشی از آن بالاخص در عرصه معاملات تجارتی محسوب می شود. پایان نامه حاضر به بررسی نحوه انشای عقد که در فضای مجازی تشکیل می شود، می پردازد. با توجه به هدف فوق، پرسش اصلی ما در این تحقیق این است که نحوه انشای عقد در قرادادهای الکترونیکی چگونه است؟ آیا با قراردادهای سنتی تفاوت دارد یا خیر؟ قرارداد الکترونیکی، اصولاً ماهیت متفاوتی از قراردادهای سنتی ندارد. ولی با این وجود ساختار شکلی محیط الکترونیکی، ویژگی و مفاهیم جدیدی به این نوع از قراردادها بخشیده است. با توجه به این خصوص، می توان گفت که ساختار شکلی و خصوصیات فنی محیط الکترونیکی، تحول مدرن و وسیعی در ابعاد مختلف حقوق قراردادها ایجاد نموده است که بالقوه مفاهیم سائد در انشای عقد قراردادها را تحت تاثیر قرار خواهد داد. در مورد قراردادهای الکترونیکی، قانون تجارت الکترونیکی وضع شده است.در زمینه نحوه انشای عقد در قراردادهای الکترونیکی علی رغم اختلافاتی که بین فقها و حقوق دانان وجود دارد، از بررسی آرای فقهای معاصر امامیه در می یابیم که حقیقت هر امر انشایی، چه اوامر و نواهی، چه عقود و ایقاعات، به اعتبار نفسانی وابسته است که با مظهر خارجی ابراز می گردد، چه این مظهر قول، فعل، یا هر وسیله متعارف دیگر باشد. به عبارت دیگر، معیار این است که عنوان عقد و یا ایقاع بر آن چه ابراز شده است، صدق کند. از این رو دلیل بر تخصیص مبرز و وسیله اعلام به شئ خاصی وجود ندارد.
واژه‌های کلیدی: انشاء، قرارداد الکترونیکی، اینترنت، ایجاب، قبول، فضای مجازی