اهانت به مقدسات دینی در رابطه با آزادی بیان

توضیح

توهین به مقدسات نمایشی است از هجران وجدایی آدمیان از ارزشهای دینی وحرکت به سمت وسویمادیگری .حفظ حریم مقدسات درجامعه برای امنیت وصلح لازم وضروری است.کسی حق ندارد بانام آزادی بهمقدسات دیگران توهین نماید.در قانون وشرع برای اهانت کننده مجازاتی در نظر گرفته شده است . این مجازات منافاتی با آزادی بیانندارد .زیرا احکام شریعت با عدالت خداوند مرتبط است ووضع آن عادلانه است . وهیچ نظام سیاسی،آزادی بی قیدوشرط رانمی پذیرد .قانون گذار ازمقدسات وتوهین تعریف دقیق ارائه نداده است وتشخیص آن را به عرف وفقهاء واگذارنموده است .در منابع فقهی وحقوقی غیر ازذکر مصادیق ،تعریف روشن بیان نشده است .مصداق روشن مقدسات در درجه اول ذات باریتعالی وهرآنچه به اوانتساب دارد،می باشد .توهین واهانت می تواند در قالب گفتار ،کردار ،کتابت حتی اشاره ابراز گردد .اصول وروش نگارش در رساله به صورت نقل ،توصیف ،تحلیل وتطبیق قانون شرع با حقوق می باشد .روش جمع آوری اطلاعات از طریق کتابخانه ورجوع به سایت اینترنتی بوده است .امتیاز این رساله،در تطبیق کیفر توهین به مقدسات در قانون شرع وحقوق با آزادی بیان بوده است که درهیچرساله وکتابی این دو موضوع در کنار هم مورد نقد وبررسی قرار نگرفته است .بنابراین میتواند یک منبعفقهی وحقوقی منسجم برای اساتید ودانشجویان حقوق ووکلای دادگستری باشد.
واژه‌های کلیدی: اهانت، توهین، سب، مقدسات، آزادی بیان، احکام شرعی، شریعت، عدالت، نظام سیاسی، فقه، خدا، اهانت به مقدسات، دین، مجازات، حقوق (علم)