بررسی احکام ذبح در فقه شافعی با تأکید بر مسائل مستحدثه

توضیح

چکیده: خداوند متعال مجموعه‌ای از استعدادها و امکاناتی را که برای زندگی در زمین لازم است، برای او فراهم نموده است. امّا موانعی چون نفس یا شیطان همیشه مانع استفاده‌ی درست از نعمت‌های الهی بوده و هست. بنابراین رحمت خداوندی اقتضا نموده که از طریق هدایت تشریعی با وضع پاره‌ای مقررات و ارائه‌ی ارشادات او را به سوی کمال و استفاده‌ی مطلوب از استعدادها و امکانات راهنمایی کند. و بیان نوع حیوانات حلال گوشت و یا روش استفاده از حیوانات جهت ذبح شرعی از جمله راهنمایی‌ها و ارشادات شارع است. از سوی دیگر با توجّه به پیشرفت و دستاوردهای فناوری بشر در زمینه‌ی ذبح حیوانات و لزوماً نیاز به استفاده از روش‌های نوین همچون ذبح ماشینی، بی‌هوشی قبل از ذبح و تبیین حکم شرعی این روش‌های نوین یک ضرورت است که این پایان‌نامه بر آن است با توجّه به مبانی فقه شافعی روش شرعی ذبح را بررسی نموده و احکام و مسائل مستحدثه را در پرتو مبانی و مقررات بیان کند. ذبح در لغت به معنای قطع و بریدن است و در اصطلاح بریدن گردن حیوان که باعث مرگ آن می‌شود. ارکان ذبح بر چهار قسم است؛ یکی ذابح یا قصاب، دوم حیوان (سر بریده شده) سوم وسیله‌ی ذبح و چهارم روش ذبح. این پایان‌نامه مشتمل بر مقدمه و سه فصل و جمع‌بندی و نتیجه‌گیری است. در فصل اوّل مفاهیم وکلیّات و فصل دوم ارکان و شروط ذبح و مقررات فقهی آن در فقه شافعی و فصل سوم روش‌های نوین ذبح و تطبیق آن با مقررات فقه شافعی بیان شده است. روش تحقیق: در پژوهش حاضر روش گرداوری اطلاعات بصورت کتابخانه‌ای و با استفاده از روش تحقیق، توصیفی، تحلیلی انجام شده و مطالب آن از تفاسیر و احادیث و کتب معتبر مذهب شافعی استفاده شده است و در یک فرایند با تطبیق آرا و بیان نظرات مختلف، موضوع نقد و بررسی و رای راجح مذهب شافعی بیان شده است.
واژه‌های کلیدی: ذبح، تذکیه، فقه شافعی، مسائل مستحدثه