عنوان
بررسی ارتداد از دیدگاه مذاهب اسلامی
نویسنده
استادراهنما
سید حسن عبدیان
محل نشر
قم
تاریخ نشر
۱۳۹۲
مقطع تحصیلی
کارشناسی ارشد
مشخصات ظاهری
20 ص.
زبان
فارسی
توضیح
ارتداد در لغت به معنای بازگشت است.و مرتد در اصطلاح فقهاء ،آیات و روایات به کسی گفته می شود که از اسلام خارج شود. از دیدگاه امامیه مرتدّ دو قسم دارد.مرتدّ فطری و مرتدّ ملّی. مرتدّ فطری به کسی گفته می شود که مسلمان باشد و بعد کافر شود. و مرتدّ ملّی به کسی گفته می شود که کافر بوده، بعد مسلمان شده، سپس از اسلام خارج گردد اما از دیدگاه مذاهب اهل سنت مرتد قسم ندارد بلکه فقط مرتد گفته می شود .موجبات ارتداد چند چیز است:انکار خدا و رسول و تکذیب آنها و اهانت به مقدسات دین عمداً یا تمسخراً.عملی را مرتکب شود که صراحتاً بر عدم دین و انکار ضروریات دین دلالت کند که مستلزم انکار خدا و رسول آن باشد.ارتداد به شرط بلوغ،عقل،اختیار و قصد محقق می شود . ارتداد بوسیله علم قاضی و بینه و اقرار اثبات می شود . مجری حکم ارتداد امام ونائب او و یا حاکم شرع که همانا مجتهد می باشد، است .حکم مرتد ملّی مرد در همه مذاهب اسلامی،اگرتوبه نکند کشته شدن است و همچنان حکم مرتد فطری( از دیدگاه امامیه )نزد اهل سنت همین حکم را دارد .اما از نظر امامیه مرتد فطری مرد توبه ندارد و کشته می شود.اما زن و خنثی مرتد از نظر امامیه وحنفیه حبس می شوند که یا توبه کنند یا در همان حال بمیرند. اما باقی مذاهب اسلامی در صورت عدم توبه حکم کشتن دارند.حکم کودک مرتدمختلف می باشد ولی کشتن و یا توبه دادن آن منوط به بعد از بلوغ و اظهار اسلام یا عدم آن می باشد.حد در لغت به معنای منع است ودر اصطلاح فقهاء مجازاتی را می گویند که عقوبت معین دارد و تعزیر خلاف آن است. مصادیق حدود از نظر مذاهب اسلامی مختلف هستند اما اکثر فقهاء امامیه و اهل سنت ارتداد را از مصادیق حدود می دانند. مذهب حنفیه استتابه را مستحب می دانند اما بقیه مذاهب اسلامی واجب می دانند.مدت استتابه نزد همه سه روز است فقط شافعیه که می گویندهمان وقت توبه خواسته می شود، اگر نکرد در دم کشته می شود.کیفیت استتابه نزد همه مذاهب اسلامی این است که شهادت به یگانگی خدا و رسالت رسول او را بدهند و از اموری که منکر شده است او را اقرار کند.توبه از نظر امامیه در حق مرتد فطری مرد تاثیری ندارد، اما دربقیه موارد ارتداد نزد همه مذاهب اسلامی توبه تاثیر دارد.
واژههای کلیدی: مرتد فطری، مرتد، مرتد ملی، ضرورت مذهب، ضروری دین.