بررسی اعاده حیثیت در امور کیفری در فقه و حقوق موضوعه

توضیح

اعاده حیثیت عبارت است از ((بازگرداندن اعتبار، آبرو و حقوق سلب شده از بزه دیدگان (کلیه کسانی که دیگران حیثیت آنها را زایل کرده اند) ومجرمین و رفع کلیه محرومیت‌های حقوقی اجتماعی و آثار ناشی از محکومیت قطعی کیفری پس از اجرای مجازات در مدت معین از سابقه محکوم علیه به صورتی که در قانون پیش بینی شده است )). اعاده حیثیت در واقع جبران خسارت معنوی وارده به اشخاص است ودر اصل 171 قانون اساسی و ماده 58 قانون مجازات اسلامی مورد توجه واقع شده است. حیثیت اشخاص به دوطریق زایل می‌شود. الف) از طرف دیگران: در مواردی نظیراشتباه وتقصیرقاضی، هتک حرمت، قذف و اتهامات واهی که دراین موارد ،اعاده حیثیت شاکی یا مدعی خصوصی به نحو مقتضی تا حد ممکن ضروری است .البته در خصوص نحوه اعمال اعاده حثیت در موارد یاد شده قوانین ما ساکت است،که باتوجه به استدلال‌های محکم فقهی ارائه شده، اعاده حیثیت افراد بسیارضروری است. ب) ازطرف خودشخص: که با ارتکاب جرم ازسوی خود شخص حیثیت اوزایل می شودوهدف ازاین نوع اعاده حیثیت بر طرف نمودن محرومیتهای اجتماعی است. در این رابطه نیز قوانین ما ساکت است،و این نواقص وایرادات شایسته حکومت اسلامی نمی باشد، که در این زمینه پیشنهادات خوبی ارائه گردیده است.
واژه های کلیدی: اعاده حیثت، محکومیت کیفری، افتراء، توهین، هتک حرمت.