بررسی اعمال زیباسازی بدن از منظر فقه مقارن

توضیح

نظر به میل وافر برخی اقشار جامعه به جراحی زیبایی، ضرورت پیدا می‌شود تا در بعد فقهی نیز از اقدام‌های زیباسازی بدن و جراحی پلاستیک بحث شود. هدف ما پاسخ به این مسئله است که حکم فقهی زیباسازی بدن، از منظر اهل‌تسنن و امامیه چیست؟ همچنین آیا در گذشته سابقه داشته و یا از مسائل مستحدثه است؟ برآنیم با سیری منطقی، با تحقیقی از نوع بنیادی و کاربردی که روش آن گردآوری داده‌ها، از نوع اسنادی و کتابخانه‌ای است، به پاسخ این مسائل بپردازیم. زیرا اگرچه ظاهر این مسئله به مسائل مستحدثه شباهت دارد، ولی در زمان تشریع احکام، برخی زیباسازی‌ها وجود داشته که نسبت به آن‌ها از جانب شارع، روایاتی صادر شده است. اکثر علمای اهل‌تسنن، با توجه به آیه‌ی نهی از تغییر خلقت خداوند و روایات قائلند که اگر ضروری و برای درمان باشد، حلال، و اگر برای نیکویی باشد، حرام است. طبق نظر علمای شیعه، با توجه به روایات صادر شده از اهل بیت و اصل برائت، این‌گونه جراحی‌ها به‌خودی‌خود حلال است، اما چون در بیشتر موارد، با حرامی دیگر مانند لمس و نظر حرام همراه است، در موارد غیر ضروری، باید ترک شود.
واژه های کلیدی: فقه مقارن، جراحی پلاستیک، زیباسازی بدن، جراحی زیبایی، تغییر در خلقت