بررسی تطبیقی اتانازی در فقه و حقوق کیفری ایران و هلند

توضیح

اتانازی مسئله پیچیده ای است که بین گرایش فطری ادامه حیات و اصل آزادی و اختیار انسان قرار گرفته است. این موضوع مخالفان و موافقانی را به خود اختصاص داده است. مخالفان اتانازی، آن را ودیعه ایی الهی می پندارند و قانونی شدن آن را راهی برای سوء استفاده افسار گسیخته عده ایی تصور می کنند، اما در مقابل موافقان اتانازی اصل آزادی اراده را پذیرفته اند و انسان را در خصوص از بین بردن حیات خود مختار می دانند. پایان نامه حاضر به بررسی جایگاه اتانازی در دو کشور ایران و هلند می پردازد، زیرا هلند اولین کشوری است که اتانازی را به صورت قانونی به رسمیت شناخته است و ایران کشوری است که هیچ کدام از اقسام اتانازی را نپذیرفته است. از آنجایی که در قوانین ایران اتانازی پیشبینی نشده است، به همین خاطر مفهوم اتانازی را با توجه قتل و خودکشی در فقه امامیه مورد بررسی قرار خواهیم داد. با تصویب قانون اتانازی در هلند مراجعی که به حقوق بشر می پرداختند مخالفت شدید خود را نسبت به آن اعلام می دارند، اما با گذشت زمان موضع خود را تعدیل کرده اند و اتانازی را مفهوی ضد بشری تلقی نمی کنند.
واژه‌های کلیدی: اتانازی، قتل از روی ترحم.