بررسی تطبیقی ارتداد در دین اسلام با سایر ادیان (یهودی، مسیحی و زرتشتی)

توضیح

اژه ارتداد مصدر باب افتعال بوده و به معنای بازگشتن است و واژه رده تنها بربازگشت از اسلام اطلاق می شود. در تمام ادیان الهی، موضوع خروج از آن دین به سوی دین دیگر و یا حتی گرایش به بی دینی مطرح می باشد و فقهای اسلام ، ارتداد را " قطعُ الاسلامِ، الرجوعُ عن الاسلامِ ، کفرُ المسلمِ و اظهارُ شعارِ الکفرِ بعدَ الایمانِ " معرفی کرده اند. انکار خدا یا شریک قراردادن برای او و یا نفی رسالت حضرت ختمی مرتبت و استحلال محرمات قطعی از موجبات ارتداد است. مرتد اگر از نوع فطری باشد توبه او قابل قبول نیست و کشته می شود ولی مرتد اگر ملی باشد پس از فرصت قانونی سه روزه و درصورت عدم ندامت، کشته می‌شود، این در حالی است که طبق نظر گروه های مسیحی و طبق متن کتاب مقدس کسی که مرتد شود راه توبه براو بسته است. یهود و زرتشت نیز بر مرگ مرتد معتقد هستند مرگ مرتد در تمام ادیان الهی وجه مشترک عقیده آنهاست، تنها وجه افتراق این ادیان این است که استثناء امکان برگشت مرتد و لااقل مرتد ملی البته با شرایطی دراسلام وجود دارد.بازگشت از دین پیامدهای نابهنجار دارد که تحقق هر یک از آنها موجب ضربه زدن به دین می شود. تحقیر دین و بی توجهی به آموزه های آن، ابتدای ترین پیامد آن است. تکریم و بزرگداشت مجموعه باورهای دینی رسالت همه است که فرد مرتد با عمل خویش به جای تکریم، به تخریب آن می پردازد.
واژه‌های کلیدی: اسلام، مسیحیت ، یهودیت ، ارتداد