بررسی تطبیقی حقوق ایران و فرانسه در مسئولیت مدنی ناشی از سرایت بیماری کرونا با تاکید بر دیدگاه فقه امامیه

توضیح

موضوع مسئولیت مدنی ناشی از سرایت بیماری کرونا، صرفاً به بررسی مسئولیت سرایت دهنده بیماری کرونا اختصاص دارد و قرار است به‌ صورت توصیفی تحلیلی، مسئولیت مدنی در فقه امامیه، حقوق ایران و فرانسه را درباره شخص حقیقی- حقوقی- دولت در صورت سرایت بیماری در صورت امکان یا عدم انتساب رابطه سببیت بررسی کند. نتیجه تحقیق این است که اگر میان سرایت بیماری و شخص سرایت دهنده، بتوان رابطه برقرار کرد، یعنی رابطه سببیت، زیان و فعل زیان‌بار وجود داشته باشد، سرایت دهنده به‌طور تساوی یا سبب اقوی از مباشر یا تقدم سبب متأخر متناسب با حالات مختلف، مسئولیت مدنی دارد ولی اگر شخص سرایت دهنده معلوم نباشد و یا رابطه سببیت احراز نشود و مرگ ناشی از سرایت بیماری، قتل دانسته نشود، هیچ شخصی مسئولیت ندارد. به نظر می‌رسد در حقوق ایران و فرانسه، هیچ محکمه‌ای سرایت دهنده را مسئول نداند زیرا نوع بیماری کرونا و نحوه انتقال آن و فراگیر بودن آن و ناشناخته بودن، موجب می‌شود تا هیچ قاضی و قانونی، مسئولیت مدنی در این خصوص را نپذیرد مگر این‌که قانون برای فرد یا گروهی مسئولیت قرار دهد و ناشی از عدم رعایت مسئولیت قراردادی، ضرر محقق شود و مسئولیت مدنی ممکن باشد.
واژه های کلیدی: مسئولیت مدنی، کرونا، سرایت بیماری، حقوق ایران، حقوق فرانسه، فقه امامیه.