توضیح

سخن از نوع رابطه انسان با اعضای بدن خود و احکام و آثار آن، موضوعی است که در سالهای اخیر توجه اندیشمندان و عالمان فقه و حقوق را به خود مشغول کرده است. این که رابطه موجود آیا یک رابطه امانی بوده یا از نوع سلطنت است یا نوع دیگری است و مبانی و آثار هر یک از نظریه ها از منظر فقهای شیعه و اهل سنت چیست، پرسشی است که در این رساله با هدف بازشناسی نظریه صائب و ارائه آن به جامعه علمی کشور به منظور پاسخ به مراجع پزشکی و قضایی، و با روش تحلیلی و توصیفی مورد مداقه و بررسی قرار گرفته است. این پژوهش بر این فرضیه بنا نهاده شده است که از منظر فقه شیعه رابطه انسان با اعضای بدن خویش رابطه سلطنت بوده است. این رابطه مبتنی بر بنای عقلاء است و آثاری همچون جواز تصرفات مورد تایید عقلاء و به تبع آن شارع را در پی دارد. و از منظر فقه اهل سنت نیز نوع این رابطه عبارت است از رابطه ولایت یا ملکیت مطلق اعضای بدن برای خداوند متعال که هر یک طرفداران خاص خود را داشته و به ترتیب جواز تصرفاتی که انسان را از مرگ حتمی نجات دهد و عدم جواز هر گونه تصرفات از آثار این دو نظریه شمرده می‌شود.
واژه‌های کلیدی: رابطه، بدن انسان، سلطنت، ولایت