بررسی تطبیقی فرزندخواندگی درنظام حقوقی ایران و کانادا

توضیح

از آنجایی که امروزه تعداد کودکان بی سرپرست و یا بد سرپرست قابل اغماض نیست و این کودکان از داشتن کانون گرم خانواده محرومند و همچنین خانواده‌های بسیاری دچار مشکل ناباروری هستند توجه به امر فرزندخواندگی و بررسی شرایط و قوانین مربوط به آن حائز اهمیت است. در قوانین ایران قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست 1353 شامل 17 ماده بوده که با توجه به اصلاحات سال 1392 به 37 ماده افزایش پیدا کرده است. از مهمترین تغییرات می‌توان به افزایش سن فرزندخواندگی از 12 سال به 16 سال اشاره کرد که متناسب با این تغییر عنوان قانون از «قانون حمایت از کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست» به «قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست» تغییر یافت. همچنین امکان پذیرفتن فرزند خوانده برای دختران مجرد بالای سی سال میسر گشته است. در کانادا فرزندخواندگی به دو صورت کامل و ساده تعریف شده است که به نظر می‌رسد قوانین ایران بیشتر شبیه به فرزندخواندگی ساده در کانادا باشد. در این تحقیق نهاد فرزندخواندگی در فقه امامیه و قوانین ایران بررسی خواهد شد و اصلاحات مربوط به مربوط به فرزندخواندگی مصوب 1392 مورد بحث قرار می‌گیرد. همچنین قوانین فرزندخواندگی در کانادا تبیین و با رویکردی تطبیقی با قوانین فرزندخواندگی ایران تشریح می‌شود. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش به صورت تحلیلی - توصیفی می‌باشد:فرزندخواندگی، حضانت، نظام حقوقی ایران، کانادا، بررسی تطبیقی.
واژه‌های کلیدی: نظام حقوقی ایران، کانادا، بررسی تطبیقی