بررسی تطبیقی قاعده احسان در رفع مسئولیت پزشکی از دیدگاه فقه امامیه و حنفیه

توضیح

طابق با نظر فقهای امامیه و حنفیه در مسئولیت پزشکی، در فرضی‌ که پزشک تعمد در اتلاف و اضرار داشته باشد، یا به خاطر کوتاهی یا عدم تخصصِ لازم و یا مأذون نبودن، اقدام به عمل پزشکی نموده و منجر به ایراد خسارت بر بیمار گردد، پزشک مسئول و ضامن خواهد بود. لکن در فرض غیر عمدی بودن اتلاف بین فقها اختلاف نظر وجود دارد. بنابر نظر مشهور فقهای امامیه، پزشک حاذقی که با رعایت اصول حرفه خود هیچ تقصیری را مرتکب نگردد اما بیمار فوت نماید یا دچار عارضه‌ای گردد ، ضمان بر عهده پزشک می‌باشد، درحالی‌که بنابر نظر غیر مشهور، در صورتی که پزشک حاذق با اذن بیمار به معالجه او بپردازد اما موجب ورود خسارت گردد، حتی در صورت عدم اخذ برائت، پزشک ضامن نمی‌باشد. قاعده احسان به عنوان یکی از مسقطات ضمان، از جمله ادله این فقها می‌باشد. فقهای حنفیه نظر هم‌سویی با این دیدگاه دارند اما برخلاف پیروان این دیدگاه، به ادله‌ای غیر از قاعده احسان تمسک کرده‌اند. پایان نامه پیش رو در صدد آن است که با تأکید بر لزوم ایجاد قراردادهایی برای روشن شدن وضعیت رابطه پزشک و بیمار، پیشنهاد ایجاد قوانین لازم را در این خصوص مطرح نماید.کلید واژه: احسان، مسئولیت پزشکی، ضمان، برائت
وازه های کلیدی:مسئولیت،احسان،مسئولیت پزشکی،ضمان،برائت