بررسی تطبیقی قرار بازداشت موقت در قوانین ایران و سوریه

توضیح

قرار بازداشت موقت، مهم‌ترین و سنگین‌ترین قرار تأمین است. هرگونه افراط در صدور چنین قراری می‌تواند ضمن نقض اصل برائت، حقوق و آزادی متهمین را سلب نماید. از طرفی تفریط در صدور این قرار نیز می‌تواند حقوق جامعه و بزه‌دیدگان را نقض نموده و ناامنی روانی آن‌ها را موجب گردد. از این رو مقایسه موارد و شرایط صدور قرار بازداشت در قوانین ایران و سوریه ضمن کمک به بهبود رویه‌های قضایی، می تواند موجب حفظ هرچه بیشتر تعادل میان حقوق متهمین و جامعه شود. در این پایان نامه جهت گردآوری اطلاعات از روش اسنادی و کتابخانه‌ای و نیز برای بررسی نتایج به‌دست‌آمده، از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است. براساس نتایج این پایان نامه، در قانون آیین دادرسی کیفری سوریه، در زمینه صدور قرار بازداشت اختیارات وسیع‌تری به بازپرس داده شده که این امر می‌تواند موجب تأمین هرچه بیشتر حقوق جامعه و بزه‌دیدگان ‌گردد. در مقابل؛ حقوق و آزادی‌های متهم در قانون آیین دادرسی کیفری ایران بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. مواردی نظیر حق اعتراض متهم به قرار بازداشت صادره، تعیین حدود و محدودیت برای مدت زمان بازداشت و لزوم جبران ضرر ناشی از بازداشت ناروا، در قانون ایران به خلاف قانون سوریه از موارد مهم در خصوص توجه به حقوق متهم محسوب می‌گردد.
واژه‌های کلیدی: قرار بازداشت موقت، قوانین ایران، قوانین سوریه