بررسی تطبیقی مبانی حکم دیه زن و مرد در فقه فریقین

توضیح

پرداخت دیه در موارد وقوع جنایات غیر عمدی بر نفس یا عضو یا منافع اعضای افراد به عنوان یک حکم امضایی به احکام حقوقی اسلام راه یافته است.بر اساس دیدگاه مشهور فقهای امامیه و مذاهب چهارگانه اهل سنت، دیه زن نصف دیه مرد است برای اثبات این دیدگاه به دلایلی چون قرآن و سنت و اجماع و قیاس استناد شده است. و گروهی از فقهای معاصر شیعه و فقهای متقدم اهل سنت در این باره قائل به مساوات بوده اند.مستند آنان اطلاق آیات قرآن،ضعف اسناد احادیث وارد در مساله و اختصاص داشتن روایات به قتل عمد،عدم انعقاد اجماع و عدم صحت قیاس است. این نظریه اخیر در میان صاحب نظران معاصر طرفدارانی پیدا کرده است و از یک سو با روح کلی و مقاصد عمومی اسلام هماهنگ است و از سوی دیگر با مطالبات عمومی و مقتضیات عصر سنخیت دارد.در این پژوهش به بررسی و نقد روایات که عمده دلیل قائلان به تنصیف دیه زن می باشد پرداخته شده، همچنین دلایل غیر روایی این نظریه نیز مورد نقد و اشکال قرار گرفته و دیدگاه اقلیت مورد تحلیل وهدف این پژوهش قرار گرفته است.
واژه های کلیدی: دیه، دیه زن، دیه اعضا، تنصیف دیه زن