بررسی تطبیقی پذیره ی موقوفات در حقوق ایران و حِکر در حقوق مصر (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

پذیره به عنوان نهادی نوپا اما بسیار مهم در نظام حقوقی ایران است که مطابق آن برابر اخذ مبلغی از متقاضی این قرارداد، موقوفه، اذن احداث در عرصه‌ی وقفی و حق تملک اعیان احداثی را به وی می‌دهد. متاسفانه پذیره با چنین آثار مهمی چندان مورد توجه فقها، حقوق‌دانان و قانون‌گذار قرار نگرفته و با فراگیر شدن این نوع قرارداد در بین عموم مردم و عدم تبیین جایگاه درست آن معضلات و مشکلات متعددی برای مردم، ادارات وقف و به تبع آن برای دستگاه قضا و جامعه به بار آورده است. در این جستار پذیره با نهاد حکر در حقوق مصر به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین نظام‌های حقوقی بین کشورهای مسلمان تطبیق شده که نتیجه‌ی آن اگرچه نشان‌دهنده‌ی وجود اختلافاتی نظیر تشریفاتی بودن حکر به خلاف پذیره و یا قابلیت تعدیل در حکر می‌باشد اما وجود تشابهات اساسی بسیاری هم‌چون استقلال ماهوی این دو نهاد از دیگر عقود، ایجاد حقوق عینی، حق اولویت در ایجار و... این دو مفهوم را به حدی همانند یک‌دیگر گردانیده که می‌توان به قابلیت هم‌پوشانی آن‌ها نظر داد.
واژه‌های کلیدی: پذیره، حکر، وقف، اجاره.