توضیح

در دنیای کنونی وجود جنگهای مخرب و ویرانگر در صحنه های جهانی و همچنین سرکوب های وسیع قومی، مذهبی و سیاسی در کشورهایی که به روش های غیر دموکراتیک اداره می شوند، بیش از پیش متفکران عصر ما را به تامل و تاکید بر اصول جوهری انسان - بما هو انسان- وادار کرده است. از دیدگاه اسلام، انسان جانشین‌ خداوند بر روی‌ زمین‌ است، نسبت‌ به‌ تمامیِ‌ اسما علم‌ و آگاهی‌ دارد، مسجود همه فرشتگان است و به‌ قدرت‌ خداوند، از ‌جنس‌ کره زمین‌ آفریده‌ و از روح‌ خدا در وی‌ دمیده‌ شده‌ است. این‌ حقیقت ممتد کشیده شده از زمین‌ تا آسمان‌، تعبیرِ‌ قدرتمند‌ کرامت‌ و مقام‌ ارجمندی‌ است‌ که‌ تنها انسان‌ از آن‌ بهره‌مند است. کرامت به دونوع در قرآن کریم بیان شده: 1- کرامت ذاتی که غیر اختیاری بوده و خداوند برای همه انسان ‌ها عنایت فرموده است و در بر گیرنده ی کرامت ذات او و اعضای بدن وی می باشد، « وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ» سوره اسراء آیه 70. و 2- کرامت اکتسابی، شرافتی است که انسان به صورت ارادی و با به کار انداختن توانایی و استعداد ذاتی خود در مسیر کمال و کسب فضایل اخلاقی به دست می آورد و ملاک امتیاز را بر مبنای تقوا استوار می‌نماید، « إِنَّ أَکرَمَکُم عِندَ الله أَتقاکُم» سوره حجرات آیه 18. با تکیه بر این کرامت و رشد آن است که هدایت و تربیت نبوی شکل می گیرد و انسان از کجی ها و ناراستی ها دوری می گزیند. قرآن اجازه نمی دهد یک نفر انسان مورد تمسخر یا بی احترامی و توهین قرار گیرد. غیبت کردن و سایر اعمال ناشایست را برای دیگران مذموم می داند. امنیت و آرامش زندگی همه ی مردم باید تضمین گردد. از توقیف کسی قبل از اثبات گناهش در یک دادگاه نهی نموده و حرمت و کرامت هر انسانی را واجب می داند.
واژه‌های کلیدی: کرامت انسان، مذاهب خمسه