بررسی جاسوسی از منظر فقه امامیه و قانون مجازات اسلامی

توضیح

هر جامعه‌ای قبل از آن‌که نیاز به آسایش داشته باشد در مرحله اول نیاز به امنیت دارد؛ از این رو دغدغه امنیت، مهمترین مسولیت دولت‌ها و خواسته ملت‌ها است. جرائمی که افراد مرتکب می‌شوند، امنیت و آسایش عمومی را خدشه دار می‌کند؛ یکی از آن‌ها جرم جاسوسی است که با وجود اهمیت زیاد، در ماهیت و مصادیق آن ابهامات وجود دارد؛ از جمله اینکه جاسوسی جرم سیاسی است یا عمومی و دیگری این است که جاسوسی امنیت داخلی کشور را تهدید می‌کند یا امنیت خارجی کشور را. دراین پژوهش که به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام گرفته بعد از بیان کلیاتی از تعریف جاسوسی و تبیین ماهیت آن، به تفکیک جاسوسی از خیانت به کشور و استثنای آن از جرم سیاسی پرداخته شده و متعاقباً به بررسی مصادیق و مجازت این جرم در قانون مجازات اسلامی و قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح پرداخته شده است و در نهایت جاسوسی از دیدگاه فقهای امامیه و هم‌چنین مجازات آن‌، از نظر این مذهب مورد بررسی قرار داده شد. و نتیجه این‌شد که جاسوسی جرم عمومی محسوب و بر ضد امنیت خارجی کشور به شمار می‌آید.
واژهای کلیدی:قانون مجازات اسلامی،جرم سیاسی،فقه جعفری،جرم علیه امنیت،جاسوسی