بررسی جایگاه هیئت منصفه در حقوق ایران

توضیح

مشارکتی شدن عدالت کیفری، راهبردی است که به دنبال محدود ساختن قلمرو مداخله حقوق کیفری کلاسیک و افزایش مداخله مردم در فرایند جنایی است. در مسیر نهادینه سازی این راهبرد لازم است که نهادهایی چون هیئت منصفه، قضازدایی و پیشگیری مردمی برقرار گردد. این راهبرد آشکارا مستلزم حضور واقعی و ملموس مردم در مسائل جنایی یا قضایی است و لذا مادامی که دولت نیروی منحصر در مدیریت جرایم و انحرافات باشد، نمی توان از حضور واقعی مردم و تبعاً راهبرد مشارکتی شدن در معنای علمی و دقیق آن سراغ گرفت. بنابراین، در پایان نامه حاضر به دنبال این خواهیم بود که در ابتدا گفتمان، عناصر و ملزومات راهبرد مشارکتی شدن نظام عدالت کیفری را روشن نماییم و سپس در ادامه جلوه های برجسته و عینی آنرا در عرصه نظام حقوق کیفری ایران شناسایی و معرفی نماییم. در این مسیر به سوالاتی از این دست پاسخ خواهیم داد که جایگاه و حدود اعتبار گزاره های توجیه کننده ضرورت مداخله مردم در سطوحی چون دادرسی کیفری، تعیین کیفر، اجرای کیفر و ... به چه نحوی است؟، کاستی های منطق مقنن ایرانی در استقبال از راهبرد مشارکتی شدن کدامند؟ و... .
واژه‌های کلیدی: حقوق کیفری، سیاست جنایی، مشارکتی شدن، نهادهای غیر دولتی، مردم، ایران