بررسی جرم ارتداد در رسانه های جمعی

توضیح

رسانه‌های جمعی به عنوان برجسته‌ترین دستاوردهای جهان صنعتی و فناوری‌های فرهنگی و ارتباطی پر نفوذ، همه پدیده‌ها و عناصر فرهنگی از جمله دین را به گونه‌های مختلفی پوشش داده است. کم و کیف این ارتباط و آثار و نتایج حاصل از آن، به ویژه در حوزه تعامل دین و رسانه‌های جمعی، مباحثی را به میان کشیده و دین‌پژوهان و رسانه‌پژوهان را به عرصه‌های مطالعاتی جدید سوق داده است. از جمله این مباحث ارتداد است که به معنای عدول از دین اسلام بوده و مجازات آن در ادیان و مذاهب از جمله شدیدترین مجازات‌ها (اعدام) به شمار می‌رود. برخی از فقها مجازات مرتد را جزء حدود دانسته و عده‌ای دیگر نیز آن را تعزیر می‌دانند. این جرم به طور مطلق و کلی به صورت صریح در قانون مجازات اسلامی جرم‌انگاری نشده بلکه با مستفاد از اصل 167 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده 220 قانون مجازات اسلامی می‌توان به طور کلی در خصوص ارتداد قائل به قابلیت تعقیب و مجازات در دادگاه شد. در خصوص رسانه‌های جمعی ماده 26 قانون مطبوعات، بر جرم بودن آن صحه می‌گذارد. ارتداد یک جرم ساده، آنی، مقید به نتیجه و علیه امنیت و آسایش عمومی است. سوءنیت عام آن عمد و قصد مرتکب در انکار ضروریات دین و سوءنیت خاص آن، علم و آگاهی فرد به ارتداد و مرتد شدن با انکار ضروریات دین می‌باشد.
واژه‌های کلیدی:‌ ارتداد، مرتد فطری، مرتد ملی، آزادی بیان و عقیده، توهین به مقدسات، رسانه‌های جمعی.