بررسی جرم حفاری غیرمجاز در فقه و حقوق ایران

توضیح

میراث فرهنگی نه تنها به‌عنوان شاهد، بازگو‌کننده پیام معنوی گذشتگان و آیینه عبرت می‌باشد، بلکه به‌عنوان یکی از اساسی‌ترین ارکان تحکیم هویت و خودباوری ملی محسوب می‌شود. علاوه بر این منافع اقتصادی نهفته در آنها که درقالب صنعت گردشگری می‌تواند عاید کشورها شود را نباید نادیده گرفت. با وجود این در طول تاریخ همواره مخاطراتی میراث فرهنگی را تهدید کرده‌اند که منشأ آنها گاهی حوادث طبیعی از جمله سیل، زلزله، طوفان و... و گاهی عوامل انسانی مثل جنگ و یا اقدامات مجرمانه‌ای چون تخریب، سرقت، قاچاق و... بوده است. یکی از عوامل بزهکارانه در این حوزه، جرم حفاری غیر مجاز می‌باشد که خسارت ناشی از آن همانند سایر جرایم این بخش نه تنها به یک فرد یا یک گروه بلکه به فرهنگ و تمدن یک کشور وارد ‌شده و لطمات جبران‌ناپذیری را سبب خواهد شد. نگارنده با هدف بررسی جرم مذکور در فقه و حقوق ایران، در نهایت به این نتیجه می‌رسد که مبنای اصلی این جرم در فقه، قاعده مصلحت بوده، بطوری‌که بر مبنای این قاعده، در حقوق ایران قرار گرفتن جرم حفاری غیر مجاز در دسته جرایم علیه امنیت نیز توجیه‌پذیر می‌باشد.
واژه‌های کلیدی: جرم حفاری غیر مجاز، حفاری غیر مجاز در فقه، حفاری غیر مجاز در حقوق