بررسی حجیت اسناد کتبی در فقه و حقوق موضوعه

توضیح

موضوع این پایان نامه، تبیین مفهوم و حجیت «سند» در فقه اسلامی و حقوق موضوعه است. سند در اصطلاح خاص، نوشته‌ای(واقعی و حکمی) است که در آیین دادرسی و طرق اثبات، مورد اتکا و استفاده قرار می‌ گیرد. اما در اصطلاح عام آن، هر نوشته‌ای را دربر می گیرد گرچه به مثابه اثبات، به کار نیاید. استفاده از سند به عنوان دلیل، سابقه‌ای طولانی دارد. با استقرار حاکمیت اسلام، توسل به سند کتبی با آیات 279 تا 282 سوره بقره به رسمیت شناخته شد. تعارضی که میان فقه اسلامی و حقوق جدید در رابطه با سند، وحود دارد، کم اعتباری اسناد کتبی در فقه سنتی و پذیرش آن در حقوق جدید است. در حقوق سنتی تاکید بیشتر بر اثبات شفاهی است چرا که فرهنگ عمومی آن دوران کهن بیشتر جنبه شفاهی داشته است. اما در دنیای جدید، با توسعه و پیشرفت علم،|تکنولوژی و پیچیده شدن روابط اجتماعی، کتابت و نوشته، از نقش ژرف‌تر و گسترده‌تری،برخوردار گشته است.این پایان نامه مشتمل بر چند فصل است که طی آنها به بیان معانی سند، جنبه ثبوتی و اثباتی نوشته، ادله اثبات، حجیت نوشته و... پرداخته است.روش ما در این نوشتار، توصیفی، تحلیلی و مبتنی بر پژوهش‌های میان رشته‌ای(فقه و حقوق)است.
واژه‌های کلیدی: سند، نوشته، ادله اثبات، دلیل، آیین دادرسی.