توضیح

حقوق شهروندی از جمله مفاهیم وشاخص های مهم جوامع مدرن امروزی است که ارتباط وثیقی با شاخه های مختلف علم نظری وعملی دارد . این طرح بر آن است تا به حقوق شهروندی در فقه شیعه و حقوق ایران ببردازد . بنابراین در تبیین حقوق شهروندی در فقه شیعه، بدوا می بایست به تعریف مفاهیم بنیادین برداخته وسبس ضمن تشریح ارتباط میان فقه و نظام حقوقی ایران به نظریات و آراءی فقهاء وفقه شیعه در این خصوص پرداخت .در این مرحله، متن وبحث آماده است تا اشاره ای به حقوق شهروندی در اسلام (قرآن وروایات شیعی )و فقه امامیه داشته ودرنهایت ضمن تبیین ظرفیت بی نفاد فقه ونفوذ آن درسراسر حوزه های تشریع وجعل احکام به تشریح حقوق شهروندی در ساحت قوانین حقوقی ایران بپردازد؛ قوانینی که مورد عنایت فقه وفقهاء بوده و از این نظر سراسر حوزه تشریع، عرصه معیت و همخوانی فقه و حقوق ایران است .بنابراین هیچ قانونی در تخالف و تضاد با فقه پیدا و اثبات نخواهد شد.در این بین گرچه موارد ناسازگارنمایی وجود دارد اما فقه با آغوش بازاین موارد را مهمان سفره گسترده وپویای خویش کرده و قادر به توجیه تمام آنها است. شیوه جمع آوری طرح حاضربا مطالعه آثار مرتبط و استفاده از کتابخانه و سیر در مجموعه مقالات همسو ومقارن با نگاه به فهرست تحقیقات و آرشیوها از طریق سیستم اطلاع رسانی رایانه ای صورت گرفته است . ارایه ارتباط وثیق میان فقه شیعی و موضوع منتخب در قوانین جمهوری اسلامی ایران آن چیزی است که مرا واداشته که حضور حداکثری شریعت محمدی درقالب فقه شیعی را در همه عرصه های حیات بشری از جمله حقوق شهروندی نشان دهم.
واژه های کلیدی: حقوق شهروندی، فقه شیعه، فقهاء -- حقوق ایران، قانون اساسی و مباحات.