توضیح

هدف این تحقیق بررسی شیوه وام دادن در نظام بانکی ایران از نظر فقه شیعه است. از زمان تأسیس بانک در ایران مسأله وام گرفتن از بانک و دادن سود از سوی وام گیرنده و نیز سپردن پول به بانک و اخذ سود بابت آن، همواره از لحاظ شرعی مورد بحث و گفتگو بوده و هم اکنون نیز که قوانین کشور جنبه اسلامی دارد، بدون گفتگو نیست. در راستای اهمیت این موضوع این تحقیق به شیوه توصیفی-تحلیلی به بررسی این موضوع پرداخته است. یافته ها حاکی از آن است که فقه شیعه تنها ربا (بهره) را حرام اعلام کرد، اما سایر درآمدهای سرمایه را ممنوع نکرده است. به عبارت دیگر هر گونه پیش‌شرط برای انتفاع از اصل سرمایه و بدهی ممنوع اعلام شده است. براساس اصول اسلامی شیوه اجرایی و به‌کارگیری سرمایه در یک پروژه و موارد ایجاد شغل از اهمیت ویژه برخوردار است. با الهام از آیه 275 سوره دوم قرآن کریم، سوره بقره ممنوعیت کار و درآمد بدون ریسک موجب می‌شود که فعالیت‌های مالی در اسلام دارایی‌های واقعی با ارزش افزوده همراه باشد.
واژه های کلیدی: وام، ربا، فقه شیعه، بانکداری، سود.