بررسی عقیم‌سازی دائم در فقه و حقوق ایران‌

توضیح

پایان نامه حاضر مبتنی بر فرضیه ی حرمت عقیم سازی دائم می باشد . برای پاسخ دادن به برخی سوالات پیرامون فرضیه مذکور دو رکن اساسی است : اولا موضوع شناسی و ثانیا بررسی ادله فقهی که بررسی در زیر شاخه علم پزشکی و آیات و روایات و قواعد فقهی صورت انجام گرفته است . حرمت یا جواز عقیم سازی ، مشکلات فقهی عقیم سازی از لحاظ اضرار به نفس ، لمس و نگاه حرام و تنافی آن با حقوق زوجین از نظر فقه امامیه و اهل سنت مورد بررسی و کندو کاو قرار گرفت و نتیجه اینکه عقیم سازی موقت نزد شیعه جایز بوده ، اما عقیم سازی دائم در مورد آن دو قول هست عده ای قائل به حرمت آن هستند (نظر مشهور) چون عقیم سازی دائم را از مصادیق اضرار به نفس به مال و جان می دانند و دیگر اینکه به نظر ایشان انسان حق تصرف در اعضا خود ندارندچون مالکیت وی اعتباری است، لذا در صورت اذن شارع مقدس، می تواند به این عمل اقدام نماید و عده ای دیگر از فقها ی شیعه عقیم سازی دائم را با شرایطی از قبیل: داشتن غرض عقلایی، کلی نبودن اضرار به نفس و... جایز می دانند.