بررسی فقهی احکام دیدن، شنیدن و لمس در فعالیت‌های هنری (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

امروزه رسانه عمومی به‌ویژه تلویزیون و سینما نه فقط به عنوان یک وسیل? مهم تفریحی و تبلیغاتی در جامع? بشری کاربرد دارد بلکه بیشتر جوامع برای پیشبرد اهداف و سیطر? خود در جنبه‌های مختلفی فرهنگ، سیاسی و اجتماعی بر دنیا به ‌عنوان یک عامل بسیار موثر از آن استفاده می‌کنند. اما در اسلام با توجه به شرایط و اقتضائات دینی و مذهبی، نمی‌توان از تمامی شیوه‌هایی که در تلویزیون و سینمای غرب متداول است استفاده کرد. از جمله می‌توان به مسائل اخلاقی میان زن و مرد در هنگام تهیه و ساخت فیلم اشاره نمود. اسلام به حیا و عفاف بسیار اهمیت داده است. با توجه به این مطلب، در تلویزیون و سینمای اسلامی با پاره‌ای از موانع و محدودیت‌های ناشی از نادیده‌گرفتن مسائل فقهی مواجهیم.در این تحقیق، پس از کلیات، طی چهارفصل به حدود فقهی در رابطه با احکام ساخت و تماشای فیلم(احکام بازیگران و بینندگان) و دیالوگ‌ها در فیلم پرداخته شده است. احکام بازیگران شامل مسائل مربوط به حضور زن در سینما، اختلاط زن و مرد، آرایش و گریم، تشبه به جنس مخالف، زوجیت فرضی و غیره می‌باشد. مسأله خلاف واقع‌نمایی، کذب، تحریف و غیبت مباحث فصل مربوط به دیالوگ‌ها در فیلم می‌باشند. به‌طورکلی می‌‌توان گفت در صورت حفظ شئونات اسلامی و رعایت احکام فقهی، اسلام مخالفتی با هنر سینما و تلویزیون ندارد لیکن، مخالف فحشا و فساد و مانع ترویج آن از طریق سینما یا هر مضر دیگری می‌باشد.جهان امروز جهان ارتباطات و رسانه‌هاست، رسانه‌ها به‌عنوان یکی از نهادهای اجتماعی، کارکرد انتقال فرهنگ‌ها و ارزش‌های جامعه را برعهده دارند. در همان حال، رسانه‌ها در تخریب جوامع نیز نقش بسزایی دارند و در جنگ نرم اصلی‌ترین و مهم‌ترین ابزار برای نابودی ملت‌ها و اندیشه‌ها و شیوه‌های زندگی بشر به شمار می‌روند.رسانه در جنگ نرم، قلب‌ها و اندیشه‌های مردم را هدف گرفته است و می‌تواند همان اندازه که انسان با هویتی تحویل جوامع بشری بدهد، می‌تواند انسان‌های بی‌هویتی را ایجاد کند که هیچ‌گونه انگیزه و عمل انسانی ندارند.از نظر اسلام، همه چیز می‌بایست در راستای سعادت و خوشبختی دنیوی و اخروی مردم به کار گرفته شود، زیرا هدف از آفرینش به ویژه انسان، متاله و خدایی شدن اوست و فقه اکبر و اصغر یعنی شریعت اسلام و کتب و حیانی الهی، کمک می‌کند تا انسان از طریق عمل به آموزه‌های و حیانی، به این هدف دست یابد.بر این اساس نقش رسانه در فقه اسلامی نقش ویژه‌ای در ایجاد چنین فضای متعادل و مناسب است. بر اساس اصل هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که برگرفته از آموزه‌های اسلامی است، نقش رسانه، در حوزه امر به‌معروف و نهی از منکر برجسته شده است. هرچند که نمی‌بایست نقش رسانه را در این محدوده تعریف و تبیین کرد، ولی عمل به همین نقشی که قانون اساسی برای آن تعیین کرده، نیازمند تبیین فقه رسانه و ارتباطات است.بر اساس این اصل، فقه رسانه باید به گونه‌ای تبیین شود که مسئولیت اجتماعی افراد و نهادها را روشن کند و باید و نبایدهای زندگی مردم را نشان دهد. بنابراین، اهل رسانه و مخاطب آن می‌بایست نسبت به محیط زندگی خود حساس باشند و ارزش‌ها و ضدارزش‌ها را از طریق رسانه پیگیری کنند.در حقیقت مسئولیت رسانه از نظر این اصل، ارائه کامل سبک راستین زندگی اسلامی و تبیین بایدها و نبایدها، ارزش‌ها و ضدارزش‌ها به جامعه و شناسایی ضدارزش‌ها و واکنش نشان دادن به آنهاست. در این چارچوب هر رسانه‌ای که اینگونه عمل نکند، از مدار رسانه مثبت خارج شده و به یک ضدر ‌سانه تبدیل می‌شود که برخلاف معیارها و آرمان جامعه حرکت می‌کند. اینگونه است که مشارکت به عنوان اهل رسانه در تولید و ارائه محتویات رسانه‌ای و یا مخاطب قرار گرفتن از سوی این رسانه، حرام می‌شود.واژه‌های کلیدی: هنر، رسانه، سینما، فیلم، تلویزیون، احکام بازیگری، فقه رسانه.
واژه‌های کلیدی: بازیگر، آرایش، احکام شرعی، فعالیت‌های هنری، حجاب، هنر، رسانه، سینما، فیلم، تلوزیون، احکام بازیگری، فقه رسانه، اخلاق حرفه‌ای، آداب رفتاری، نقش زنان