توضیح

گسترش اعمال و جراحی‌های زیبایی در جامعه سبب شده که حکم فقهی آن، مورد سوال قرار گیرد، در این تحقیق به بررسی این موضوع پرداخته شده است که آیا اعمال و جراحی زیبایی از نظر شرعی جایز هستند؟ ادلّه‌ی جواز جراحی زیبایی چیست؟ و اگر جراح زیبایی، آسیبی به داوطلب وارد کند آیا ضامن است؟ در این پژوهش که به روش توصیفی، تحلیلی صورت گرفت این نتیجه حاصل شد که اعمال زیبایی در شرایط مختلف، دارای احکام تکلیفی متفاوت می‌باشند، در خصوص جراحی زیبایی میان فقها اختلاف نظر وجود دارد که بنا به دلایل موجود، نظریه‌ی جواز پذیرفته شد این دلایل عبارتند از: تمسک به آیه‌ی30 سوره‌ی بقره، قاعده‌ی سلطنت، وجود منفعت عقلایی، اصاله الاباحه. پس از بررسی‌های به عمل آمده در زمینه‌ی ادلّه‌ی ضمان و عدم ضمان پزشک این نتیجه حاصل گردید که تعهد جراح در جراحی زیبایی تعهد به نتیجه است و اگر وی، آسیبی به داوطلب وارد کند، در صورتی که عمل وی، مطابق مقررات پزشکی و موازین فنی باشد یا اینکه قبل از معالجه برائت گرفته باشد و مرتکب تقصیری هم نشود، ضامن نیست.
واژهای کلیدی:بررسی حقوقی،جراحی زیبایی،حکم فقهی،ضمان،جراحی پلاستیک ،مسئولیت ،