بررسی فقهی و حقوقی فسخ نکاح در بیماری های مستحدثه ( ایدز، هپاتیت B، …) (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

حق فسخ نکاح یکی از مهم ترین قوانینی است که تأمین سلامت خانواده را ضمانت می کند؛ واژه فسخ در اصطلاح فقهی به معنی زائل شدن پیوند زوجیت بین زوج و زوجه است و خیار آن فوریت دارد، در ماهیت فسخ، اراده صاحب حق نیاز است و لزومی به رضایت طرف مقابل ندارد و در شمار ایقاعات قرار دارد. فسخ از جهت یک جانبه بودن با طلاق مشابه طلاق و از دو جهت موجبات آن دو و این که صیغه طلاق، مخصوص و با حضور حداقل دو مرد عادل واقع می شود، ولی در فسخ نکاح تنها به اراده صاحب حق بستگی دارد با هم متمایز هستند. از جمله عیوبی که در مبانی فقهی شیعه امامیه آمده است و موجب فسخ نکاح از طرف زن می شود خصا، عنن، مقطوع بودن آلت تناسلی مرد و ... است و عیوبی که موجب فسخ نکاح از طرف مرد می شود نیز برص، افضاء زنان و ... است البته عیوب مشترکی نیز در این زمینه وجود دارد مانند جنون و یا موارد دیگری که در هر یک از زن و مرد وجود داشته باشد موجب فسخ نکاح می شود. از جمله ملاک هایی که در تحقق فسخ نکاح نقش دارند قاعده تدلیس است که هر کدام از زوجین وقتی عیبی را در طرف مقابل ببینند که قبل از عقد به تصور نبودن آن، نکاح صورت گرفته؛ فسخ، جاری می شود و ملاک بعد ملتزم بودن به شرط است که اگر بعد از آن خلاف آن ثابت شود فسخ محقق می شود. قاعده لاضرر نیز از اصلی ترین ملاک های فقهی سریان فسخ نکاح در عیوب منصوصه ذکر شده است که در عصر حاضر با شیوع بیماری های نوظهور از جمله ایدز، هپاتیت، ... این که می توان با استفاده از آن ملاک ها فسخ را جاری کرد قابل بررسی است. در نظر مخالفین نیز که با تمسک به دلیل الزام به عقد از این عمل مخالفت کرده و هم چنین با تمسک به قیاس که مورد مخالفت شدید شیعه امامیه است و آن را رد می کنند و نیز با تمسک به سایر ادله دیگر به این نتیجه می¬رسیم که امکان تسری فسخ نکاح از عیوب منصوصه در عیوب غیر منصوص نه از لحاظ فقهی و نه از لحاظ حقوقی وجود ندارد و ادله فقهی فقط خاص عیوب منصوصه است و حقوق نیز در این زمینه سکوت اختیار کرده است. واژگان کلیدی: فسخ، نکاح، بیماری های نوظهور، ایدز، هپاتیت.