توضیح

قواعد فقهی بالغ برصد مورد می‌باشد. قاعده صلح از مهم ترین این قواعد می‌باشد و مانند دیگر قواعد در حقوق ایران وارد شده است. آیات و روایات از صلح سخن به میان اورده اند و اجماع و عقل گواه بر آن می‌باشد، سیره عقلا نیز در طول تاریخ بر عمل به این قاعده استوار بوده است. می‌توان گفت که قوانین حقوقی از قواعد فقهی الهام گرفته و دارای وجوه اشتراک و افتراقاتی می‌باشد. پرداختن به این وجوه می‌تواند راهگشای خوبی برای استفاده هرچه بیشتر از این قاعده در زندگی روزه مره باشد. فقها معمولاً با استفاده از ادله ی قرآ نی و روایی قاعده ی صلح را استنتاج کرده اند که این قاعده ی صلح کارکردهای فراوانی در ابواب مختلف فقهی و حقوقی دارد؛ مثلاً عقد صلح از جمله عقود حقوق مدنی محسوب میشود که ادله ی اثبات آن همان ادله ی قاعده ی صلح هستند. در این نوشتار که به تبیین و تشریح کاربرد فقهی حقوقی قاعده صلح در فقه سیاسی پرداخته شده، نخست مفاهیم و کلیات بحث، سپس نظرات و دیدگاه های موجود دراین زمینه و در نهایت نیز کاربردها و گستره این قاعده در فقه امامیه و فقه سیاسی به تفکیک مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
واژه‌های کلیدی: فقه، قاعده فقهی، حقوق، صلح، قاعده حقوقی.