بررسی مبانی فقهی و حقوقی حقوق همسایگان از منظر مذاهب اسلامی و نظام حقوقی ایران

توضیح

رشد سریع جمعیت و کمبود مکان مناسب بر زندگی، موجب افزایش و گسترش آپارتمان‌نشینی شده است. مهم‌ترین بخش آپارتمان‌نشینی فرهنگ و اخلاق همسایه‌داری است. هدف پژوهش توصیفی- تحلیلی حاضر بررسی مبانی فقهی و حقوقی حقوق همسایگان از منظر مذاهب اسلامی و نظام حقوقی ایران است. روش جمع‌آوری اطلاعات کتابخانه‌ای و ابزار موردنیاز فیش‌برداری است. حقوق همسایگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به‌طوری که درآیات واحادیث و قوانین حقوقی به آن پرداخته شده است. یکی از مشکلات آپارتمان‌نشینی آشنا نبودن به حقوق همسایگی و عدم رعایت فرهنگ آن است. این دو عامل موجب تضییع حقوق همسایگان می‌گردد. درآیات و روایات و قوانین احترام به حقوق همسایگی مطرح شده و افراد را ملزم به رعایت آن کرده است. از طریق آموزش‌ها و ترویج حقوق همسایگی به افراد می‌توان در بهبود و ارتقاء فرهنگی همسایگی کمک شایانی کرد. قوانین مدنی، قانون تملک آپارتمان‌ها و... به این مسائل پرداخته‌اند. در همین راستا مذاهب مختلف اسلامی از جمله اهل تسنن قوانین و بیانات فقهیان شیعه احترام گذاشته و در این خصوص اختلاف‌نظر بااهمیتی وجود ندارد و همگی بر این مطلب اتفاق‌نظر دارند که حقوق همسایگی شامل فرهنگ، اخلاق همسایگی است و افراد را از همسایه‌آزاری توصیه کرده‌اند.
واژه‌های کلیدی: حقوق همسایگی، فرهنگ آپارتمان نشینی