بررسی مبانی مشروعیت یا عدم مشروعیت جرم‌انگاری شروع به جرم در فقه و قوانین موضوعه ایران و مصر (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

جرمانگاری جرایم، یکی از مباحث بسیار مهم قانونگذاری برای جلوگیری از وقوع جرم است؛ اما نباید به اندازهای توسعه یابد که اعمال زیادی به عنوان جرم تلقی گردد؛ زیرا این عمل باعث میشود که دید جوامع بین المللی به آن کشور به این تلقی سوق پیدا نماید، که در آن جامعه تعداد جرایم زیاد است و تهدیدی علیه جوامع دیگر بشری است. بر این اساس، تحقیق حاضر در ضمن دو فصل، به این موضوع پرداخته که طبق قوانین ایران و مصر، آیا شروع به جرم، جرم محسوب میشود یا نه؟ در آغاز، مفهوم شروع به جرم و مبانی جرمانگاری بیان شده و پس از آن واکنش کیفری شروع به جرم بررسی شده است. شروع به جرم عبارت است از ورود به اجرای عملی یا قصد ارتکاب جرم؛ به نحوی که اگر عوامل خارجی دخالت نداشته باشند و مانع تحقق جرم نشوند، جرم حتماً واقع خواهد شد. در پژوهش حاضر علاوه بر بحث شروع جرم، مباحثی چون جرم عقیم، جرم محال و جرم تجری نیز به دلیل شباهت آنها به مبحث شروع جرم، ارائه شده است. از نظر حقوقی، چون در شروع به جرم ضرری وجود ندارد و فاعل آن تنها برای جامعه خطرآفرین است، جرمانگاری شروع به جرم در حقوق موضوعه، بر اساس اصل خطری است که در رفتار مرتکب جرم وجود دارد. برخی از قانونگذاران معتقدند که هدف از مجازات، درمان حالت خطرناکی مرتکب جرم است، و چون خطر مرتکب جرم در شروع به جرم، با خطر وی در جرم تام تفاوتی ندارد، شروع کننده به جرم را شایسته مجازات مساوی با مجازات جرم تام دانستهاند. در پایان بیان شده است که در قانون مجازات جمهوری اسلامی ایران، شروع به جرم، جرمانگاری نشده است؛ در حالی که در قانون مجازات کشور مصر، در ماده 45 آن، قانون شروع به جرم، جرمانگاری شده و از نظریه شخصی پیروی نموده است. قانون مجازات ایران بر اساس وحدت رویه دیوان عالی کشور ایران، بیشتر به سمت روی? موضوعی تمایل دارد.
واژهای کلیدی:شروع به جرم ،فقه ( حوزه اصلی ) ،ج‍رم‌