بررسی مسئولیت مدنی جراحان زیبایی در حقوق ایران

توضیح

جراحی زیبایی که یکی از گرایشات فوق تخصصی در جراحی عمومی می باشد در قرن اخیر به طور فزاینده ای افزایش پیدا کرده است و متقاضیان زیادی جهت انجام جراحی زیبایی خود را به تیغ جراحان زیبایی سپرده اند که بعضا به نتایج مطلوب دست پیدا نکرده اند و در نتیجه معضلات وچالشهای حقوقی را پدید آورده اند این نوع جراحی دارای دو جنبه ترمیمی و ارتقایی می باشد و در نوع ترمیمی بعضی از ارگان های بدن از نظر عملکردی و یا شکلی مورد جراحی قرار می گیرند که جنبه درمانی دارد و دارای ضرورت حیاتی یا عینی می تواند داشته باشد و جراحی زیبایی ارتقایی صرفا جهت ارتقا زیبایی می باشد و متقاضی به دلایل مختلف روحی روانی و با انگیزه های شخصی به جراحی زیبایی مراجعه می نماید و پزشک در این نوع جراحی زیبایی متقاضی را جهت برآوردن کردن خواسته متقاضی مورد عمل قرار می دهد و باید به طور مضاعف متقاضی را از عواقب عمل آگاه سازد و به طور کلی مسئولیت پزشک در مقررات ایران تعهد به وسیله می باشد و این اصل در مواردی جاری می باشد که عمل زیبایی جنبه درمانی و از نوع ترمیمی شکلی یا عینی باشد و در مواردی که عمل زیبایی صرفا به منظور ارتقا زیبایی باشد به لحاظ اینکه پزشک بدون ضرورت حیاتی متقاضی را مورد عمل جراحی زیبایی قرار می دهد بنابراین از شمول تعهد آگاه سازی او تغلیظ می گردد چرا که رسیدن به یک نتیجه مورد نظر هدف متقاضی از جراحی زیبایی بوده و عده ای هم تعهد پزشک را در جراحی زیبایی ارتقایی تعهد به وسیله تشدید یافته می دانند بدین معنی که در صورت بروز خسارت اصل بر تقصیر پزشک می باشد مگر اینکه اثبات شود عمل پزشک در جراحی زیبایی متعارف بوده و دارای مهارت کافی جهت انجام این عمل بوده.واژگان کلیدی: مسئولیت مدنی، جراحی زیبایی و ترمیمی، ضرورت عینی، ضرورت حیاتی، تعهد به وسیله، تعهد به نتیجه، تعهد به وسیله تشدید یافته، تعهد آگاه سازی مضاعف
وازه های کلیدی:مسئولیت مدنی،نویز شدت نسبی